تاثير 8 هفته تمرين هوازي بر تعييرات هورمون گرلين و پروفايل ليپيدي در زنان چاق غير فعال

مقدمه: گرلين هورموني هستند كه در چاقي دخالت دارد. گرلين، پپتيد اسيد 28-آمينو اسيدي است كه به تازگي از معده ي انسان و موش گرفته شده است ، و در حال حاضر نيز در پانكراس آلفا سلول هاي انسان و موش وجود دارد. همچنين نقش جديدي را در تنظيم دستگاه گوارش، مغز،ترشح هورمون رشد و تعادل انرژي بازي ميكند. گرلين داراي اثر قوي بر رفتار غذا خوردن است ، باعث افزايش گرسنگي شده و نقش كليدي در تنظيم مركزي تغذيه ايفا مي كند. پيشنهاد شده است كه معده يك منبع اصلي از گرلين در انسان است. جالب توجه است، سطح گرلين به ميزان قابل توجهي در وضعيت تغييرات تغذيه تغيير كرده است. بنابراين سطوح گرلين در چاقي ساده كم است اما اپس از كاهش وزن.افزايش ميابد. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير تمرينات منظم هوازي بر سطح گرلين در زنان چاق بود. روششناسي: 40 شركت كننده از زنان چاق به صور تصادفي به دو گروه كنترل و تجربي تقسيم شدند. گروه تجربي 8هفته ورزش هوازي انجام دادند و گروه كنترل بدون فعاليت باقي ماندند. نمونه هاي خوني 24 ساعت قبل از جلسه اول و 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني جمع آوري شدند. گرلين و HDL، LDL، TG، TC اندازه گيري شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 18 آناليز شدند. نتايج: بين شاخص، HDL، LDL، TG و TC در گروه كنترل و تجربي تفاوت معنادار وجود دارد. اختلاف قابل توجهي در شاخص گرلين بين دو گروه بعد از 8 هفته ورزش هوازي (P 0.05) وجود نداشت. بحث و نتيجهگيري: بعيد است كه شدت ورزش هوازي يا چاقي / لاغري تنها عوامل موثر بر اشتها در زنان باشد. به نظر مي رسد ورزش با شدت متوسط به دليل مصرف انرژي بالاتر ميتواند در برنامه هاي كاهش وزن موثر باشد. با اين حال، از آنجا كه مصرف انرژي واقعي در اين مطالعه اندازه گيري شد و با توجه به فقدان شواهد در اين زمينه مطالعات طولي مورد نيازبيشتري در اين مورد انجام گيرد.