نقش سرمايه هاي اجتماعي بر كارآفريني سازمانهاي ورزشي

امروزه، در عصر دانش، سازمان ها با به كار گيري دارايي هاي نامشهود كه منابع ارزشي جديدي محسوب مي شوند، از مزيت رقابتي خاصي بهره مي جويند . اين وضعيت، با اهميت فرايند خلق و تسهيم دانش تعريف شده كه گوياي اهميت سر مايه اجتماعي به عنوان پديده مديريتي جديد مي باشد. از سوي ديگر، كارآفريني درون سازماني نيز به توسعه محصولات و خدمات جديد، نوآوري در محصولات و خدمات و در نهايت مزيت رقابتي خاصي براي سازمان فراهم مي آورد. حال آنكه نوآوري، خلاقيت و تغيير، عوامل كليدي و غيرقابل اجتناب ورزشاند. اين مهم ما را بر آن ميدارد تا گسترة ورزش را از منظر كارآفريني مورد مطالعه قرار دهيم روششناسي: روش تحقيق حاضر از نوع همبستگي بود. جامعه آماري كارمندان اداره تربيت بدني آذربايجان غربي بوده نمونه بصورت تصادفي به تعداد 50 نفر تعيين شد براي گردآوري داده ها از پرسشنامه سرمايه اجتماعي و كارآفريني سازماني استفاده شد. جهت تجزيه‌وتحليل داده ها از آزمون رگرسيون و نرم افزار spss22 استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد ارتباط معني داري بين سرمايه اجتماعي و كارافريني سازماني وجود دارد بطوريكه با افزايش سرمايه اجتماعي كار آفريني سازماني نيز افزايش پيدا مي كند. بحث و نتيجهگيري: نتايج تحقيق حاضر با برخي از نتايج صفرزاده و همكاران(1395)، كاظمي و همكاران (1390) و تسليمي (1385) همخوان است. يافته‌هاي علمي نشان مي دهند كه بين سرمايه اجتماعي و ابعاد آن يعني شناختي و ساختاري با كار آفريني درون سازماني رابطه اي مثبت وجود دارد.به عبارتي روشن تر، با افزايش سرمايه اجتماعي كارآفريني درون سازماني افزايش مي يابد. بنابراين تشكيل گروه ها و انجمن هاي حرفه اي و تخصصي در سازمان ها و تشويق به ايجاد و تقويت نهادهاي اجتماعي يكي از را ه حل هاي ساختاري براي افزايش سرمايه اجتماعي است و همچنين با استفاده از تكنيك هاي افزايش خلاقيت و نوآوري از قبيل تحرك مغزي، ارتباط اجباري، تجزيه و تحليل مورفولوژيك به افزايش كار آفريني سازماني اقدام مي نماييم . واژههاي كليدي: سرمايه اجتماعي، كار آفريني ، سازمان هاي ورزشي