مدل ابعاد بهسازي اعضاء هيأت علمي رشته تربيت بدني و علوم ورزشي

مقدمه: هدف اصلي اين تحقيق بررسي عوامل موثر بر بهسازي اعضاء هيأت علمي رشته تربيت بدني و علوم ورزشي و ارائه مدل ابعاد بهسازي اين گروه از اعضاء هيأت علمي است. روش شناسي: با استناد به مباني نظري و پژوهشي و مصاحبه هاي به عمل آمده مدل مفهومي در پنج بعد بهسازي آموزشي، پژوهشي، حرفه اي، فردي و اخلاقي ارائه شد. 205 نفر از اعضاء هيأت علمي تربيت بدني و علوم ورزشي از 30 استان كشور به عنوان نمونه در تحقيق مشاركت كردند. براي جمع آوري اطلاعات از دو روش كيفي و كمي استفاده شد. ابزار استفاده شده در بخش كيفي مصاحبه و در بخش كمي پرسشنامه بود. روايي صوري و محتوايي و پايايي پرسشنامه به دقت بررسي و مورد تاييد قرار گرفت. داده هاي جمع آوري شده با روش تحليل عاملي مرتبه اول و دوم و با كمك نرم افزارهاي SPSS 20, LISREL 8.8 , Smart PLS بررسي شدند. نتايج: بر اساس نتايج تحقيق تاثير هر پنج عامل بهسازي آموزشي (با 6 سوال)، پژوهشي (با 9 سوال)، حرفه اي (با 12 سوال)، فردي (با 15 سوال) و اخلاقي (با 7 سوال) بر بهسازي اعضا هيأت علمي تربيت بدني و علوم ورزشي تاييد شد. بهسازي بعد حرفه اي و سپس ابعاد پژوهشي، فردي و اخلاقي بيشترين و بعد آموزشي كمترين اهميت را در بهسازي اعضا هيات علمي تربيت بدني و علوم ورزشي داشت. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه مدل از برازش و تناسب خوبي برخوردار مي باشد. نتيجه گيري: به مديران دانشكده ها و گروه هاي آموزشي رشته تربيت بدني و علوم ورزشي دانشگاهها و موسسات آموزش عالي ايران پيشنهاد مي شود همه ابعاد بهسازي اعضا هيات علمي به ويژه بهسازي حرفه اي را مورد توجه قرار دهند.