تاثير شركت در ورزش همگاني بر ميزان مشاركت اجتماعي در ورزشكاران زن شهرستان مراغه

مقدمه: ورزش آثار مفيدي بر روي خلق وخوي افراد دارد، برخي شواهد پژوهشي نشان داده اند كه فعاليت عضلاني سبب ترشح موادي در مغز مي گردد كه موجب بروز شادي و نشاط در شخص مي شود. ورزش زمانيكه به صورت گروهي انجام شود باعث مي شود تا افراد با همديگر در تماس و ارتباط باشند، روابط اجتماعي فرد را تقويت ميكند و بيان احساسات، بدن را شكوفا مي سازد، همچنين فعاليت هماهنگ، يكي از روش هايي است كه اثرات مفيدي بر خلق وخو و تفكرات فرد دارد و افكار منفي و مخرب را از بين مي برد(ويلسون، 2004). روش شناسي: تحقيق حاضر بر اساس هدف از نوع كاربردي و از نظر شيوه گردآوري اطلاعات، توصيفي است .به دليل نامحدود بودن حجم جامعه آماري براي تعيين حجم نمونه طبق جدول مورگان نمونه آماري تعداد 384 نفر از ورزشكاران زن شهرستان مراغه مي باشد. جهت گردآوري داد ها از پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشي ويلي و نايت 2002 و همچنين پرسشنامه مشاركت اجتماعي كه با توجه به متغيرهاي تحقيق تنظيم شد.جهت تجزيه و تحليل داد ها از آمار توصيفي و از آمار استنباطي جهت آزمون فرضيه ها استفاده مي شود.همچنين جهت آزمون فرضيه ها ازآزمون پيرسون از طريق نرم افزار آماري spss، نسخه19، استفاده شده است. نتايج: نتايج نشان داد كه ورزش همگاني بر مشاركت اجتماعي، اعتماد به نفس،تأثير دارد. همچنين بين شركت در ورزش همگاني با ميزان مشاركت اجتماعي و اعتماد به نفس ورزشكاران زن رابطه معني دار وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: تحقيق حاضر با يافته هاي تحقيق بهرام (1390) همخواني دارد. ورزش همگاني يك عامل اساسي در تأمين سلامتي و كيفيت زندگي افراد جامعه مي باشد، ولي مردم براساس فرهنگ و نگرش، باورها و همچنين با توجه به ويژگي هاي فردي و وضعيت مادي خود در ورزش همگاني شركت مي كنند.مردم با كمترين امكانات و هزينه به سمت ورزش روي بياورند و نيز دراين راه تلاش نمايند، تا با همكاري ساير سازمان ها و ارگان ها از جمله صدا و سيما و وزارت كشور و شهرداري ها بستري مناسب براي ورزش آماده سازد.