بررسي سبك تدريس درس تربيت بدني در يادگيري دانش آموزان مدارس دخترانه دوره اول دبيرستان شهرستان مراغه از ديدگاه مديران و دبيران ورزش

مقدمه: آموزش و اجراي صحيح تربيت بدني از مسائلي است كه تحقق آن از الويت برخوردار است و لازمه ي اثربخشي مثبت آموزش، داشتن برنامه اي مشخص و مدون به صورت هماهنگ و سراسري واستفاده از سبك تدريس مناسب در كلاس هاي تربيت بدني مي باشد.هدف تحقيق حاضر بررسي سبك تدريس درس تربيت بدني در مدارس دخترانه دوره اول دبيرستان شهرستان مراغه از ديدگاه مديران و دبيران ورزش بود. روششناسي: روش تحقيق حاضر از نوع توصيفي - پيمايشي بود. جامعه آماري كليه مديران و دبيران ورزش مشغول به تدريس در مدارس دوره اول دبيرستان هاي مراغه بود. نمونه با فرمول كوكران تعداد 137 نفر تعيين شد براي گردآوري داده ها از پرسشنامه استاندارد سبك مديريت كلاس مك كورو ماك(1997) استفاده شد. جهت تجزيه‌وتحليل داده ها از آزمون رگرسيون با نرم افزار spss استفاده شد. نتايج: نحوه توزيع داده ها با آزمون كولموگروف – اسميرنف نشان دهنده توزيع نرمال داده ها بود. نتايج رگرسيون نشان داد كه مولفه هاي سبك تدريس رابطه خطي با يادگيري دانش آموزان دارد و حدود 1 /48 درصد از واريانس يادگيري درس تربيت بدني توسط سبك مديريت كلاس معلمان قابل تبيين است. بحث و نتيجهگيري: نتايج تحقيق حاضر با برخي از نتايج آريا پوران و همكاران (1392)، ميشل و برادشاو (2013)، آزوبوئيك (2012) همخوان است. يافته‌هاي علمي نشان مي دهند كه اكثر معلمان براي تصميمات خود از قبل برنامه ريزي مي كنند. معلمان فشارهاي خارجي براي تصميم گيري را نمي پذيرند. تعداد كمي از دانش آموزان فرصت مي يابند تا درباره مسائل مربوط به كلاس بحث نمايند. عدم تعادل در ارائه برنامه هاي مشاركتي در كلاس وجود دارد و معلمان ترجيح مي دهند كنترل كلاس را خود بر عهده گيرند و دانش آموزان نمي توانند مشكلات خود را با معلمان مطرح نمايند. لذا توجه به خواسته دانش آموزان بر اساس استعداد آنان براي بهبود يادگيري تربيت بدني به معلمان ورزشي پيشنهاد مي شود.