اولويت ها و محدوديت هاي اوقات فراغت بازنشستگان با تاكيد بر ورزش در شهرستان بوكان

مقدمه : مهم‌ترين سرمايه زندگي انسان، عمر و فرصتي است كه خداي متعال براي زندگي در اين دنيا به او عطا فرموده است؛ زيرا به بركت همين فرصت‌هاي زندگي است كه انسان مي‌تواند از ديگر نعمت‌هاي الهي مثل نعمت سلامتي، تعقل، تفكر و... در راه تكامل خويش و پيشرفت جامعه بشري و در نهايت، رسيدن به فلاح و رستگاري بهره‌مند گردد. اهميت و ارزش عمر انساني و حيات در اين دنيا، بر اساس بينش و درك افراد از عالم و نظام هستي(جهان‌بيني)، متفاوت است. در نتيجه، قدر و اهميت لحظات زندگي و استفاده و بهره‌گيري از آن نيز متناسب با همين بينش و درك در انسان‌ها متفاوت خواهد بود. روش شناسي: اين تحقيق از نوع تحقيقات كاربردي بوده كه به روش توصيفي – همبستگي انجام شده است. همچنين به لحاظ گردآوري اطلاعات جزء تحقيقات پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي بازنشستگان شهرستان بوكان در سال 1395مي باشد. حجم جامعه آماري حدودا 10000 نفر است. براي برآورد حجم نمونه آماري از جدول مورگان به تعداد 375 نفر مي باشد. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t تك نمونه، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد كه بين مدت بازنشستگي، وضعيت تأهل،جنسيت، تعداد فرزندان، وضعيت مالي بازنشستگان با نحوه گذراندن اوقات فراغت آنان رابطه معنادار وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر با يافته هاي پژوهش صابريان (1388) همخواني دارد. يافته هاي علمي نشان داد كه افراد بازنشسته امتياز بيشتري در ميزان فعاليت هاي مربوط به گذراندن اوقات فراغت كسب كرده اند و تمايل بيشتري به انجام فعاليت هاي اوقات فراغت مانند ورزش، عبادت، انجام مستحبات، مطالعه كتاب و مطبوعات دارند. اين امر شايد بدين دليل است كه در زمان بازنشستگي زمان اوقات فراغت براي كاركنان آموزش و پرورش افزايش مي يابد و آنان زمان بيشتري را براي فعاليت هاي فراغتي صرف مي كنند.