بررسي ارتباط نحوه گذران اوقات فراغت با سلامت رواني دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار دانشگاه مراغه

پژوهش حاضر با هدف كلي بررسي ارتباط نحوه گذران اوقات فراغت با سلامت رواني دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار دانشگاه مراغه انجام‌گرفت. پژوهش حاضر با توجّه به نوع مطالعه از دسته تحقيقات كاربردي كه به صورت ميداني به اجرا در آمده است. به‌منظور مطالعه و بررسي اهداف اين پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد سپس در بين پاسخ‌دهندگان توزيع و جمع‌آوري شد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه مراغه تشكيل دادند، كه با توجه به جنسيت و مقطع تحصيل 500 نفر به روش نمونه گيري نسبي (با توجه به مقطع تحصيل و جنسيت) به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شد. طبق جدول مورگان 384 نفر نمونه بايد انتخاب مي شدند كه با توجه به اينكه برخي از پرسشنامه ها ممكن بود برگشت داده نشود تعداد 400 پرسشنامه توزيع گرديد. روش جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي و استفاده از دو پرسشنامه محقق ساخته اوقات فراغت به همراه ويژگي هاي فردي و سلامت رواني (GHQ) بود. براي تجزيه ‌و تحليل داده‌ها در اين پژوهش براي بدست آوردن ميانگين، انحراف استاندارد، از آمار توصيفي و استنباطي از طريق نرم افزار 22SPSS استفاده شد. نتايج تحقيق حكايت از آن داشت كه بين گذراندن اوقات فراغت در دانشجويان اولويت معني داري وجود دارد. همچنين موانع خانوادگي، موانع شخصي و موانع اقتصادي و امكاناتي در استفاده از فعاليت‌هاي فراغتي ورزشي در دانشجويان ورزشكار و غير ورزشكار نقش معني داري دارند. بين ميزان فعاليت فراغتي فعال و جنسيت رابطه معني دار و مثبت و بين ميزان فعاليت فراغتي فعال و سن رابطه معني دار و منفي مشاهده شد. با اين تفسير ، ميزان فعاليت فراغتي فعال در مردان بيشتر از زنان بود و همچنين با افزايش سن ميزان فعاليت فراغتي فعال كاهش پيدا مي كرد و بين فعاليت بدني فعال زنان و مردان دانشجو اختلاف معني‌داري وجود دارد. با توجه به نتايج پيشنهاد مي شود كه تبليغات رسانه اي بيشتري راجع به مزاياي فعاليت هاي جسماني اوقات فراغت به ويژه براي دانشجويان انجام گيرد و يا رايزني با مسئولين اماكنهاي ورزشي جهت ارائه تخفيف به دانشجويان، موجبات مشاركت بيشتر آنان در فعاليت هاي ورزشي را فراهم نمايند.