شماره ركورد كنفرانس :
4077
عنوان مقاله :
ارتباط بين جو سازماني مدارس و تعهد سازماني مربيان ورزش
پديدآورندگان :
نيازي سيد محمد SMO.NIAZI@GMAIL.COM دانشگاه آزاد اسلامي، واحد جيرفت , روشن فرشته SMO.NIAZI@GMAIL.COM دانشگاه آزاد اسلامي، واحد جيرفت , منتظريان مهنوش SMO.NIAZI@GMAIL.COM دانشگاه آزاد اسلامي، واحد جيرفت , زراعت پيشه اكبر SMO.NIAZI@GMAIL.COM دانشگاه آزاد اسلامي، واحد جيرفت , موحدي محصل طوسي محمود SMO.NIAZI@GMAIL.COM آموزش و پرورش
كليدواژه :
تعهد سازماني , جو سازماني و معلمان
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي علوم ورزشي: ورزش، سلامت، جامعه
چكيده فارسي :
مقدمه: مربيان ورزش براي ايجاد فضاي مطلوب حركتي و ورزشي دانش آموزان با استرس زيادي روبه رو هستند، از يك طرف آنها بايد نيازهاي رواني – حركتي و عاطفي- اجتماعي دانش آموزان را برطرف سازند؛ از طرف ديگر بايد در فكر تدارك امكانات ورزشي باشند (1).جوسازماني مجموعه اي از حالات، خصوصيات يا ويژگي هاي حاكم بر مدرسه يا محيط آموزشي است كه آن را گرم يا سرد، قابل اعتماد، ترس آور و يا اطمينان بخش، تسهيل كننده يا بازدارنده مي سازد و سبب تمايز دو مدرسه مشابهاز يكديگر مي شودهدف تحقيق حاضر ارتباط بين جو سازماني مدارس و تعهد سازماني مربيان ورزشميباشد . روش تحقيق: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. تعداد كل جامعه آماري 134 نفر معلم تربيت بدني شهر رشت بودند ابزار تحقيق شامل سه پرسشنامه : مشخصات فردي؛ پرسشنامه 34 سوالي جو سازماني (OCDQ-RS) و پرسشنامه استاندارد 24 سوالي تعهد سازماني مي ير و آلن مي باشد. كه داده هاي آنها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسونمورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: بررسي اطلاعات پرسشنامه ويژگي هاي فردي نشان داد كه از نظر سني 81 درصد در گروه سني بالاتر از 30 سال قرار داشتند وجوسازماني مدارس راهنماييو دبيرستان از نظر باز بودن در سطح متوسطي قرار داشت، و زنان در بعد عاطفي تعهد بيشتري نسبت به بعدهاي مستمر و هنجاري دارند. مردان نيز در بعد هنجاري از تعهد بيشتري نسبت به بعدهاي عاطفي و مستمر بر خوردارند و در نهايت ارتباط مثبت و معني داري بين جو سازماني باز و تعهد سازماني مربيان ورزش مشاهده شد (82/ 0 =r). بحث و بررسي: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه بين جو سازماني مدارس و تعهد سازماني مربيان رابطه مثبت و معني داري وجود دارد؛ يعني با افزايش ميزان باز بودن جو سازماني ميزان تعهد افزايش مي يابد. كه با نتايج الموهنادي و همكاران (2007)، سان شيم لوچ و گلداسيري(2008)، كنت و كلا دوراي (2006)، همخواني دارد.