الگوي توزيع فضايي جمعيت در نظام شهري (مطالعه موردي :شهرستان كازرون)

Spatial distribution pattern of population in urban system (Case study: Kazeroun city)

نظام سكونتگاهي شهري در بلندمدت تبعيت از انتظام فضايي سلسله مراتب گونه دارد . روند روبه رشد شهرنشيني در دهه هاي اخير تعادل در ساختار فضايي شهرها را الزامي نموده است . دراين راستا بررسي الگوي نظام شهرنشيني و نحوه توزيع اندازه جمعيت سكونتگاه هاي شهري يك ضرورت تلقي مي شود.در اين مقاله كه با روش توصيفي-تحليلي به كار برده شده،نتايج نشان مي دهد، گسيختگي آماري فاحشي در آن وجود دارد؛چنان چه طي دوره هاي مورد بررسي،شهرستان كازرون با داشتن جمعيتي بيش از چندين برابر نسبت به شهر دوم به عنوان (نخست شهر)نه چندان قوي بر سيستم شهري شهرهاي اطراف غلبه داشته و سبب ناموزوني وبي تعادلي در شبكه ي شهري و حوزه اطراف شده است.

Urban settlement system has long-term adherence to the hierarchy of spatial regulation. Urbanization has in recent decades required a balance in the spatial structure of cities. In this regard, the study of the pattern of urbanization and the distribution of population size of urban settlements is considered a necessity. In this paper, which has been used by descriptive-analytical method, the results show that there is a significant statistical failure in it; Examined courses, the city of Kazeroon has a population of more than several times that of the second city as the (prime city), which has not been very strong on the urban system of the surrounding towns, causing a disturbance in the equilibrium of the urban network and surrounding area