بررسي رفتار مجانبي برآوردكننده درستنمايي ماكسيمم تحت داده هاي بريده شده براي مدل هاي بد توصيف شده

تئوري برآورد بمنظور ارزيابي پارامترهاي توزيع براساس مقادير تجربي يكي از مسائل مهم استنباط آماري است.يكي از تكنيكي ترين روشها، برآورد پارامتر براساس ماكسيمم كردن تابع درستنمايي است. بررسي رفتار برآوردكننده درستنمايي ماكسيمم تحت داده هاي كامل بصورت گسترده اي مورد بررسي قرارگرفته است. اما از آنجا كه داده ها هميشه كامل نيستند بررسي پارامترهاي داده هاي ناكامل نيز داراي اهميت است. از جمله داده هاي ناكامل داده هاي بريده شده است كه به دليل وجود برخي محدوديت هاي ذاتي رخ مي دهند و به دليل كاربرد فراوان در علومي چون ستاره شناسي،قابليت اطمينان، مطالعات پزشكي، اقتصاد جايگاه ويژه اي دارند. در اين مقاله قصد داريم كه رفتارمجانبي برآوردكننده هاي درستنمايي اين نوع داده ها را بدليل اهميت و كاربردشان بدست آوريم. حال اين موضوع وقتي اهميت بيشتري مي يابد كه مدل پيشنهادي داده ها شامل مدل درست داده ها نباشد.