افزايش سهم درآمدهاي مالياتي در درآمد دولت (رويكرد كاهش وابستگي به نفت)

در قالب تئوري هاي اقتصادي متعارف، ماليات به عنوان يكي از ابزارهاي مهم سياست اقتصادي محسوب مي شود و نقش آن در اقتصاد ملي و كلان به عنوان عامل بسيار تعيين كننده از جايگاه ويژه اي برخوردار است. ماليات اصلي ترين منبع درآمد دولت-هاست. درايران فروش نفت عمده ترين منبع درآمدي دولت به حساب مي آيد. به دلايل مختلف از جمله، نوسان هاي قيمتي نفت و از دست رفتن يك ذخيره ملي با ارزش، اين روش قابل تاييد نيست و اين مساله كه بايد سيستم مالياتي كشور اصلاح گردد تا جايگزيني مناسبي براي تامين مخارج دولت باشد. اجتناب ناپذير به نظر مي رسد. در تحقيق پيش رو تلاش شده است تا در قالب يك الگوي اقتصاد سنجي با استفاده از روش سيستم معادلات همزمان نحوه تاثير افزايش درآمدهاي مالياتي بر كسري بودجه براي دوره زماني 1391-1357، براي كشور ايران، بررسي گردد پس از شناسايي معالات و بررسي مانايي متغيرهاي به برآورد و تخمين الگو پرداخته شده. نتايج حاصل از تخمين نشان مي دهد تك محصولي بودن و وابستگي به درآمدهاي نفتي ريشه بسياري از مشكلات اقتصاد ايران مي باشد. توجه بيشتر دولت به درآمدهاي مالياتي، كاهش درآمد نفتي و جايگزيني درآمدهاي مالياتي در سيستم درآمدي دولت، مي تواند وابستگي بيش از حد اقتصاد ايران به درآمد نفتي را كاهش دهد و از مشكلات بودجه كه به دليل وابستگي به درآمدهاي نفتي و نوسانات قيمتي آن بوجود مي آيد جلوگيري به عمل مي آورد. همچنين درآمدهاي مالياتي در بلندمدت بيش ترين تاثير را بر كاهش كسري بودجه دولت دارند.