بررسي رابطه سرمايه و ريسك با كارايي بانك¬ها در بورس اوراق بهادار تهران

در صنعت بانكداري، بررسي ريسك و سرمايه و كارايي مقوله مهم و بنيادي است و هر گونه اقدامي درجهت بهبود و ارتقا كارايي سيستم بانكداري موجب خواهد شد كه جريان پس انداز، سرمايه گذاري و تخصيص منابع بهبود يابد و امكانات بالقوه، پراكنده و نهفته در كشور ي براي پيشرفت و رفاه عمومي به كار گرفته شود. لذا تحقيق حاضر با درك اين مهم درصدد ارزيابي كارايي و انتخاب مدل بهينه و همچنين شناسايي تاثير ريسك و سرمايه بر كارايي سيسم بانكي مي باشد. در اين راستا 8 بانك (اقتصاد نوين، پارسيان، پاسارگاد، تجارت،سينا، صادرات، ملت وكارآفرين) بعنوان جامعه آماري تحقيق طي سال هاي 1388 تا 1392 مورد مطالعه قرار گرفت. در مدل تحقيق براي برآورد كارايي از روش DEA استفاده شد و متغيرهاي (هزينه پرسنلي، سرمايه) به عنوان نهاده و همچنين متغيرهاي (كل تسهيلات و كل سپرده) به عنوان خروجي انتخاب شدند. همچنين براي بررسي رابطه بين ريسك و سرمايه از معادلات همزمان به روش 2SLSو 3SLS استفاده گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين ريسك بانك و كارايي رابطه متبت و معناداري وجود دارد و همچنين بين سرمايه بانك و كارايي رابطه معكوس و معناداري وجود دارد.