بررسي همزيستي دو نماد اسطوره‌اي اژدها و آب در قصه‌هاي عاميانة ايراني

در اساطير ملل و اقوام مختلف، برخي نمادها در ارتباط عميق و بنيادي با يكديگر قراردارند، به گونه‌اي كه يكي نشانةديگري است. رد پاي اين همزيستي نمادين در قصه‌هاي عاميانه، به عنوان يكي از محمل‌هاي نمادپردازي بشر، به طور گسترده قابل مشاهده و بررسي است. بررسي و تحليل اين تركيب‌هاي نمادين در بطن قصه‌هاي عاميانه نه تنها پرده از ارتباط عميق قصه و اسطوره برداشته، بلكه راه را براي شناسايي نمادها، كشف چگونگي شكل‌گيري آن‌ها و شناخت ساز و كار آن‌ها نيز باز مي‌كند. در اين پژوهش به عنوان نمونه همزيستي دو نماد اسطوره‌اي اژدها و آب در قصه‌هاي عاميانةايراني از طريق مطالعات كتابخانه‌اي و با روش توصيفي-تحليلي مطالعه مي‌گردد. در اين راستا ضمن بررسي و معرفي اين بن‌مايه در قصه‌هاي عاميانة ايرانيِ مكتوب، ريشه‌هاي اين همزيستي نمادين از طريق مطالعات اسطوره‌شناسي و نمادشناسي بررسي و تحليل خواهد شد. نتايج اين جستار حاكي از آنست كه اين همزيستي نمادين،به عنوان يكي از بن‌مايه‌هاي رايج در قصه‌هاي عاميانة ايراني، نشان از ارتباط عميق قصه‌ها و اسطوره‌ها با يكديگر دارد. در عين حال ريشه‌هاي اين تركيب نمادين را بايد در خاستگاه مشترك قصه و اسطوره، يعني زبان نمادين آن‌ها جستجو كرد.