تاثير تدريس فعاليت محور با بهره‌مندي از تكنولوژي در تدريس بر يادگيري مبحث هندسه و استدلال دانش‌آموزان پايه نهم

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير تدريس فعاليت محور با بهره مندي از تكنولوژي در آموزش مبحث هندسه و استدلال پايه نهم صورت گرفته است. در اين پژوهش از طرح تجربي پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل استفاده شده است. جامعه آماري مورد مطالعه كليه دانش آموزان دختر پايه نهم شهرستان عسلويه است. 60 دانش آموز پس از اجراي آزمون تشخيصي(آزمون معلم ساخته) به شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي به طور تصادفي انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه شامل دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل به طور برابر قرار گرفتند. مبحث هندسه و استدلال كتاب نهم در طول 8 جلسه، هفته اي دو بار براي گروه ها تدريس شد. مداخله آزمايشي شامل دو روش تدريس تلفيق تكنولوژي با ساير روش هاي تدريس ( گروه آزمايشي A )، تدريس با استفاده از تكنولوژي و نرم افزارهاي آموزشي به تنهايي (گروه آزمايشي B ) است و گروه كنترل بدون بهره گيري از تكنولوژي و به روش سنتي تدريس شده است. نتايج استفاده از تحليل واريانس نشان داد بين نمرات گروه A با گروه B و گروه كنترل تفاوت معنا داري وجود دارد. با توجه به نتايج پژوهش روش تدريس تلفيقي با بهره گيري از تكنولوژي ها و نرم افزارهاي جديد بيش از دو روش ديگر يادگيري مبحث هندسه و استدلال را افزايش مي دهد.