بررسي رابطه اعتياد به اينترنت با سلامت معنوي، خودكارآمدي و تاب آوري در دانشجويان دانشگاه فرهنگيان استان كرمان در سال تحصيلي 95-1394

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه اعتياد به اينترنت با سلامت معنوي، خودكارآمدي و تاب آوري در دانشجويان دانشگاه فرهنگيان استان كرمان در سال تحصيلي 95-1394 بود. جامعه آماري، كليه دانشجويان دانشگاه فرهنگيان استان كرمان به تعداد 2500 نفر بود كه از اين تعداد 333 نفر به عنوان نمونه با استفاده از جدول مورگان به دست آمد. ابزار اندازه گيري، پرسشنامه ي اعتياد به اينترنت يانگ(1988)، سلامت معنوي پولوتزين و اليسون(1982)، خودكارآمدي شرر و همكاران (1982) و مقياس تاب آوري كونور و ديويدسون(2003) بود. براي آزمون فرضيات از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين سلامت معنوي، خودكارآمدي و تاب آوري با اعتياد به اينترنت رابطه معنادار وجود دارد؛ به طوري كه افرادي كه سلامت معنوي، خودكارآمدي و تاب¬آوري بيشتري دارند كمتر دچار اعتياد به اينترنت هستند. پيشنهاد مي¬گردد براي دانشجويان برنامه-هاي درماني كه در آنها از فاكتورهاي سلامت معنوي، خودكارآمدي و تاب¬آوري استفاده شده است به منظور پيشگيري از اعتياد به اينترنت، تدارك ديده شود. علاوه بر اين انجام پژوهش¬هاي ديگر در زمينه عوامل روان¬شناختي و اجتماعي ديگر مرتبط با اعتياد به اينترنت به منظور شناخت و كنترل بهتر اين پديده پيشنهاد داده شد.