نقش آب در امنيت غذايي به منظور رسيدن به توسعه با معرفي اقتصاد مقاومتي

آب گران بهاترين ثروتي است كه در اختيار بشر قرار گرفته است؛ بخصوص در مناطق خشك كه سطح عظيمي از كشور ما را در برگرفته است. امروزه جوامع بين المللي از اهميت آب براي رشد اقتصادي پايدار در زمان حال و آينده آگاه گشته اند. در سطح ملي سهم زيادي از سرمايه گذاري ها صرف زير ساخت ها و امور زير بنايي و بهبود مديريت منابع آب مي شود كه بيانگر اهميت بخش آب در سطح ملي است. افزايش روز افزون جمعيت و نياز بشر به مواد غذايي و محدوديت منابع آب و خاك به منظور توليد مواد غذايي، موجب نگراني اغلب دولت مردان جهان به ويژه كشورهايي كه در مناطق خشك و نيمه خشك جهان قرار دارند شده است. بنابراين، تأمين امنيت غذايي، مستلزم تلاش در جهت فراهم كردن امكان دسترسي تمام خانوارها به ويژه اقشار آسيب‏پذير و فقير به مواد مغذي مورد نياز است. ايران به دليل موقعيت جغرافيايي و اقليمي خود با ميانگين بارندگي معادل يك سوم ميانگين جهاني در زمره اين كشورها قرار دارد. اقتصاد علم تخصيص بهينه منابع كمياب است؛ كه براساس اين آب نيز از جمله منابع كمياب مي باشد. توسعه ي پايدار را مي توان مديريت بهره برداري مناسب و معقول از منابع دانست كه، ضمن برطرف كردن نيازهاي نسل كنوني، نياز نسل هاي آتي را برآورده سازد. در اين مقاله اطلاعات با بهره گيري از روش كتابخانه اي مرتبط در فصلنامه ها، مجله ها و كنفرانس هاي داخلي و بين المللي در اين زمينه، پرداخته شده است.