ارزيابي روشهاي مختلف اندازه گيري هدايت الكتريكي خاك در خاك‌هاي دشت زرناس اردبيل

شور شدن خاك يك معضل جدي و مشكل اساسي براي توسعه كشاورزي و استفاده از منابع خاك و آب در مناطق خشك و نيمه خشك مي باشد. بسته به روش هاي مختلف و هدف اندازه گيري، پارامترهاي مختلفي براي بيان شوري استفاده مي شود. با برقراري ارتباط بين پارامترهاي مزبور و پارامترهاي مستقيمي كه اندازه گيري آن ها هزينه بر، وقت گير يا توأم با خطاست، مي توان از پارمترهاي سهل الوصل تر استفاده كرد. هدف از اين تحقيق، جستجوي روابط ساده ايي است كه با استفاده از آن ها بتوان شاخص متداول شوري و سديمي بودن خاك هاي متأثر از نمك را در منطقه مورد مطالعه به طور قابل قبولي برآورد كرد. بدين منظور، تعداد 100 نمونه خاكي از دشت زرناس اردبيل جمع آوري و ميزان pH، هدايت الكتريكي عصاره گل اشباع و نسبت هاي 1:2/5، 1:5 و 1:10 خاك به آب، ماده آلي و آهك خاك اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه همبستگي (R2) بالايي بين هدايت الكتريكي عصاره گل اشباع و نسبت هاي مختلف خاك به آب دارد. هدايت الكتريكي اندازه گيري شده در نسبت 1:2/5 خاك به آب مقطر در مقايسه با نسبت هاي ديگر همبستگي بيشتري با هدايت الكتريكي عصاره گل اشباع دارد. بنابراين، با استفاده از مدل خطي EC1:2.5=0.27ECe+0/44 با R2=0/94 مي توان هدايت الكتريكي عصاره گل اشباع را از روي هدايت الكتريكي 1:2/5 با دقت قابل قبولي در خاك هاي منطقه زرناس برآورد كرد.