بررسي تغييرات شاخص تنش آبي گياه سويا تحت سطوح مختلف آبياري

در بسياري از مناطق ايران به علت عدم توازن زماني و مكاني بارش با دوره رشد گياهان، به منظور جلوگيري از وارد شدن تنش آبي به توليدات كشاورزي انجام آبياري امري ضروري است. تنش آبي يكي از مهم‌ترين تنش هاي محيطي است كه عملكرد گياهان را به ‌شدت تحت تأثير قرار مي دهد. شاخص تنش آبي گياه (CWSI) از شاخص‌هايي است كه وضعيت تنش در گياهان را منعكس مي كند. به منظور بررسي تغييرات شاخص تنش آبي گياه سويا در شرايط كم ‌آبي با استفاده از دماي پوشش سبز گياه تحقيقي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي و با چهار سطح آبياري(I1: 100درصد نياز آبي، I2: 80 درصد نياز آبي، I3: 60 درصد نياز آبي و I4:40درصد نياز آبي) در سه تكرار تحت آبياري سطحي در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه لرستان در سال 1395 اجرا شد. در اين تحقيق تأثير سطوح مختلف آبياري روي شاخص تنش آبي سويا مورد بررسي قرار گرفت. با استفاده از داده هاي اندازه گيري شده، معادله خط مبناي پايين براي كل دوره رشد سويا به ‌صورت تعيين شد و خط مبناي بالا 89 /1 درجه سانتي‌گراد محاسبه گرديد. بر اين اساس متوسط شاخص تنش آبي گياه در طول فصل براي تيمارهاي I1، I2، I3 و I4 به ترتيب 18 /0، 37/ 0، 61 /0 و 84 /0 به دست آمد كه نشان داد با كاهش آب مصرفي، شاخص تنش آبي گياه افزايش مي يابد.