اثر تاريخ كاشت بر توليد ماده خشك (Silybum marianum) اكوتيپ‌هاي مختلف خارمريم در منطقه جيرفت

بررسي تجمع ماده خشك تحت تاثير عوامل محيطي مهم‌ترين كليد اكولوژي توليد در بهينه كردن عملكرد گياهان است. اين آزمايش به منظور بررسي توليد ماده خشك گياه دارويي خارمريم در تاريخ‌هاي كاشت مختلف در اقليم نيمه گرمسيري منطقه جيرفت اجرا گرديد. آزمايش به صورت كرت خرد شده در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار در سال 1395-1394 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه جيرفت اجرا شد. فاكتور اصلي آزمايش تاريخ هاي مختلف كشت شامل: 28 بهمن ماه، 18 اسفند ماه، 8 فروردين و 28 فروردين و فاكتور فرعي اكوتيپ هاي مختلف خارمريم شامل بذرهاي خارمريم كاشان، خارمريم ساري و خارمريم ملاثاني بود. نتايج تجزيه واريانس نشان داد، اثر تاريخ كاشت، ژنوتيپ و اثر متقابل تاريخ كاشت در ژنوتيپ از لحاظ آماري بر مرحله تجمع ماده خشك در مراحل رويشي، ساقه رفتن، گلدهي و برداشت، در سطح احتمال يك درصد معني‌دار است. همچنين نتايج نشان داد، حداكثر و حداقل ماده خشك در مرحله رشد رويشي، مرحله ساقه رفتن، مرحله گلدهي و برداشت نهايي به ترتيب در تاريخ‌هاي كاشت 28 بهمن و 28 فروردين ماه حاصل گرديد. ژنوتيپ ساري داراي بيشترين ماده خشك در مرحله رشد رويشي، مرحله ساقه رفتن، مرحله گلدهي و برداشت نهايي بود همچنين، ژنوتيپ كاشان و ملاثاني در مرحله رويشي، مرحله ساقه رفتن، از نظر آماري در يك گروه قرار گرفتند. ژنوتيپ ملاثاني در مرحله گلدهي و برداشت داراي كمترين ماده خشك بود و از نظر آماري با كاشان در يك گروه قرار گرفتند. نتايج نهايي اين تحقيق نشان داد از بين تاريخ‌هاي مورد آزمايش، تاريخ كاشت 28 بهمن ماه، به عنوان مناسب‌ترين تاريخ كاشت در منطقه جيرفت است و ، اما تاخير در تاريخ كاشت به دليل مواجه با گرما در مراحل ساقه‌دهي و گلدهي باعث كاهش قابل توجه ماده خشك اين گياه گرديد