اثر كشت‌مخلوط وسمه ((Indigofe ratinctoria L. و چاي‌ترش (Hibiscus sabdariffa L.) بر مديريت علف‌هاي هرز در منطقه جيرفت

به‌منظور بررسي تأثير كشت‌مخلوط وسمه و چاي‌ترش بر مديريت علف‌هاي هرز، آزمايشي در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه پژوهشي مركز آموزش تحقيقات كشاورزي و منابع‌طبيعي جنوب كرمان در سال زراعي 95-94 اجرا شد. تيمارهاي كشت‌مخلوط عبارت بودند از: نسبت‌هاي اختلاط 1:1 (50درصد چاي‌ترش و 50درصد وسمه)، 1:2 (100درصد چاي‌ترش و 50درصد وسمه)، 2:1 (50درصد چاي‌ترش و 100درصد وسمه)، 2:2 (100درصد چاي‌ترش و 100درصد وسمه) و كشت خالص وسمه و چاي‌ترش كه همه نسبت‌ها بصورت جايگزيني و افزايشي اجرا شدند. نتايج نشان داد كه تيمارهاي كشت‌مخلوط بطور معني‌داري باعث كاهش معني‌دار وزن خشك علف‌هاي هرز در مقايسه با كشت خالص دو گياه و همچنين نسبت به تيمارهاي كشت مخلوط جايگزيني شدند، به طوري‌كه بيشترين و كمترين تراكم و وزن خشك علف‌هاي هرز به‌ترتيب به كشت‌هاي خالص و نسبت اختلاط 2:2 تعلق داشت. اثر نسبت‌هاي مختلف كشت‌مخلوط وسمه و چاي‌ترش بر وزن خشك علف‌هاي‌هرز معني‌دار (p≤0.01) بود. كمترين وزن خشك علف‌هاي هرز نيز در نسبت كاشت افزايشي100:100 وسمه (84 گرم در مترمربع) مشاهده شد. در بررسي تراكم گونه‌هاي علف‌هرز نشان‌داد كه تاج خروس با 18 بوته در مترمربع علف‌هرز غالب مزرعه بود و علف‌هاي هرز اويارسلام، خرفه و ساير علف‌هاي هرز در رده‌هاي بعدي قرار گرفتند.