اثر نظام‌هاي زراعي تك كشتي پياز(Allium cepa) بر بانك بذر علف‌هرز آفتاب‌پرست(Heliotropium europium)

علف‌هاي هرز تهديدي جدي براي كشاورزي محسوب مي‌شوند، به طوري كه خسارت ناشي از علف‌هاي هرز گاهي به 80 درصد مي‌رسد. امروزه در راستاي افزايش دقت و كارايي مديريت علف‌هاي هرز، علاوه بر تركيب و تراكم گونه‌ها، آگاهي از توزيع مكاني و نحوه پراكنش آنها در سطح مزرعه نيز موثر به نظر مي‌رسد. لازمه‌ي اجراي موفق مديريت علف‌هاي هرز شناخت با دقت تركيب و تراكم گونه‌ها و يا فلور و پراكنش علف‌هاي هرز مي‌باشد كه كنترل آن بوسيله بانك بذر خاك انجام مي‌گيرد. بانك بذر خاك شامل تمام بذور زنده و موجود بر روي و يا درون خاك است كه ممكن است از بارش بذر در سال اخير يا پيشين نشأت گرفته باشد. يكي از نظام‌هاي زراعي رايج در منطقه جيرفت توليد پياز است. اين گياه بسيار حساس به علف هرز مي‌باشد كه در رقابت با علف‌هاي هرز اغلب مغلوب است. لذا مديريت كنترل علف هرز در پياز بسيار هزينه‌بر و مشكل است. اولين گام موثر، شناسايي و تحليل بانك بذر علف‌هاي هرز مي‌باشد. بنابراين در همين راستا پژوهشي مبني بر بررسي اثر نظام‌هاي زراعي مختلف پياز بر پويايي بانك بذر علف‌ هرز (آفتاب‌پرست) در عمق صفر تا 20 سانتي‌متر در منطقه جيرفت درسال 1394 انجام شد. نتايج نشان داد تك كشتي باعث افزايش علف هرز آفتاب پرست در مزارع پياز شده اما در سيستم‌هايي كه تناوب زراعي وجود دارد تعداد اين علف هرز كاهش يافته است.