بررسي برخي از تغييرات زيستي در خاك هاي گچي و آهكي در جنوب استان گيلان

Exploring some biological changes in calcareous and gypsic soils of south of guilan province.

تنفس و زيتوده ميكروبي از مهمترين ويژگي ها و شاخصها در تحول و تكوين خاك و فرآيندهاي مهم اكوسيستم نظير چرخه جهاني كربن، چرخه عناصر غذايي و اصلاح زيستي به شمار مي آيند. اكثر خاكهاي ايران خاكهاي جوان هستند يعني منشا گرفته از نوع سازندهاي موجود مي باشند. اين مطالعه در ناحيه جنوب گيلان بر روي خاكهاي تشكيل يافته روي سازندهاي آهكي و گچي صورت گرفته است. رژيم رطوبتي منطقه اريديك و رژيم حرارتي آن ترميك مي باشد. پس از بررسي نقشه هاي زمين شناسي و مطالعات صحرايي، از نقاط مورد نظر به صورت كاملا تصادفي از سه نقطه در دو موقعيت شيب در افق سطحي و زير سطحي نمونه برداري انجام شد. آزمايشهاي pH و EC، كربن آلي، نيتروژن، تنفس ميكروبي و كربن زيتوده روي نمونه ها انجام شد. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه در خاكهاي گچي ميزان تنفس ميكروبي و كربن زيتوده مقادير بالاتري نسبت به خاكهاي سازند آهكي دارد. اين امر به علت وجود مقادير بالاتر كربن آلي(در واقع ماده آلي) بود. مقادير نيتروژن نيز همانند مقادير كربن آلي در سازند گچي بيشتر از سازند آهكي بود. تفاوت معني داري در مقادير pH مشاهده نشده است. با توجه به مقدار بالاتر EC در سازند گچي و عدم پوشش گياهي در منطقه مورد مطالعه احتمالا باد مي تواند عامل اصلي انتقال ذرات آلي و تغييرات زيستي در منطقه باشد.