اثر پيش تيمار خراش دهي بذر همراه با جيبرليك اسيد، نيترات پتاسيم، آب گرم و سرمادهي بر جوانه زني بذر باميه

پرايمينگ بذر روشي است كه اجازه جذب آب بصورت كنترل شده را به بذر قبل از كشت مي دهد كه فعاليت هاي اوليه جوانه زني مثل فعال شدن هورمون‌ها ، آنزيم ها و محلولشدن مواد غذايي ذخيره شده در بذر شروع مي شود، اما از خروج ريشه چه جلوگيري ميشود و سپس بذر خشك ميگردد كه تا زمان كاشت قابليت نگهداري را دارا مي باشد. اين تحقيق آزمايشگاهي براي بررسي اثرات پرايمينگ بر روي جوانه زني و رشد اوليه بذر باميه در مقايسه با شاهد (بذر پرايم نشده) دانشگاه آزاد اسلامي واحد جهرم در سال 1395 صورت گرفت. اين طرح به‌صورت شش آزمايش جداگانه در قالب طرح كاملاً تصادفي در 4 تكرار بر روي بذر باميه اجرا شد. آزمايش اول جيبرليك اسيد در 3 سطح صفر ، 200 و 400 ميلي گرم در ليتر، آزمايش دوم نيترات پتاسيم در 3 سطح صفر ، 4000 و 8000 ميلي گرم در ليتر ، آزمايش سوم آب ‌گرم 50 درجه سلسيوس ، آزمايش چهارم چينه سرمايي در دماي 4 درجه سلسيوس آزمايش پنجم خراش دهي با اسيد سولفوريك 60 درصد و در آزمايش ششم تيمار خراش دهي با همه تيمارهاي فوق انجام گرفت. نتايج نشان داد جيبرليك اسيد بيشترين تأثير را در بهبود شاخص هاي جوانه زني دارد. از آنجاكه بذرهاي تحت تيمار خراش دهي وجيبرليك اسيد (400 ميليگرم در ليتر) داراي بالاترين درصد جوانه‌زني بودند (50/ 98 درصد)، مي‌توان گفت كه خواب بذر از نوع فيزيولوژيك بوده و عامل دخيل در اين خواب، نارس بودن جنين، وجود عامل بازدارنده در بذر و يا هر دو عامل مي‌باشد. همچنين كوتاه ترين ميانگين زمان جوانه زني، بيشترين ارزش جوانه زني و ارزش حداكثر جوانه زني از تيمار خراشدهي همراه با جيبرليك اسيد 400 ميلي گرم در ليتر حاصل گرديد كه به عنوان بهترين پيش تيمار معرفي مي گردد.