تحليل عوامل موثر بر پلاياي جازموريان در ايجاد ريزگرد ( جنوب كرمان)

بحران ريزگردها را مي توان بعنوان تهديدي براي امنيت زيست محيطي و ملي قلمداد كرد. كاهش ريزشهاي جوي، خشكسالي، وزش بادهاي شديد، حساس بودن خاك به فرسايش باد ي از جمله عوامل طبيعي هستند كه ريزگردها را در اتمسفر پراكنده مي كنند. استفاده بي رويه از منابع آبي، تخريب مراتع و جنگ لها ، احدا ث سد منجر به توليد ريزگردها مي گردد. در سا ل ها ي اخير، بحرا ن ناشي از ورود ريزگردها در جنوب كرمان يكي از ملموسترين حوادث طبيعي- انساني مؤثر در زندگي روزمره شهروندان و همچنين اقتصاد اين منطقه بوده است. در حال حاضر مهمترين كانونهاي توليد ريزگردها براي جنوب كرمان، تالاب جازموريان، تالاب هاي خشكيده استان سيستان و بلوچستان وكانونهايي دركشور افغانستان مي باشد. تالاب جازموريان در گذشته نه چندان دور داراي مرغزار و چمنزارهاي طبيعي بوده ولي خشكسالي، برداشت بي رويه از سفره هاي آب هاي زيرزميني، شور شدن آب هاي سطحي و زيرزميني، بستن سد بر روي رودخانه هاي منتهي به آن اين تالاب را در مدت زمان كوتاهي به يكي از كانون هاي اصلي توليد ريزگردها تبديل نموده است. اگر روند خشك شدن رودخانه همين طور ادامه داشته باشد و حق آبه تالاب به آن اختصاص پيدا ننمايد، در آينده نه چندان دور تالاب جازموريان نيز مي تواند به عنوان منشاء اصلي توليد ريزگردهاي استا ن ها ي ديگر هم تبديل شود.