تأثير باكتري افزاينده رشد به همراه كود پتاسيم بر اجزاي عملكرد برنج (رقم ’طارم هاشمي‘)

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير باكتري افزاينده رشد Enterobacter sp. بر عملكرد و اجزاي عملكرد برنج (رقم ’طارم هاشمي‘) در سطوح مختلف كود پتاسيم انجام شد. آزمايش به صورت كرت‌هاي خردشده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد. شش سطح كود سولفات پتاسيم (0، 25، 50، 75، 100 و 125 كيلوگرم در هكتار) به عنوان كرت اصلي و روش‌هاي كاربرد باكتري در چهار سطح (شاهد، تلقيح بذر در خزانه، تلقيح نشاء و تلقيح توأم نشاء و خزانه) به عنوان كرت فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد كه تمامي صفات مورد بررسي (عملكرد دانه، تعداد خوشه، طول خوشه، تعداد دانه كل در خوشه، تعداد دانه پر و پوك در خوشه و وزن هزار دانه) به طور معني‌داري تحت تأثير سطوح مختلف كود پتاسيم قرار گرفتند. تيمار تلقيح بذر و ريشه به صورت تركيبي از طريق افزايش 9 /13 درصدي تعداد خوشه، 6 /3 درصدي تعداد دانه پر، 5 /3 درصدي وزن هزار دانه و كاهش حدود 60 درصدي تعداد دانه پوك در خوشه بالاترين عملكرد دانه (8/ 19 درصد بيشتر) نسبت به شاهد (بدون تلقيح) را توليد نمود. بعد از اين تيمار به‌ترتيب تيمار تلقيح بذر در خزانه و تلقيح ريشه در زمان نشاءكاري قرار داشتند كه از لحاظ آماري بين اين تيمارها اختلاف معني‌داري وجود نداشت. در مجموع، تيمار تركيبي (تلقيح بذر در خزانه و ريشه گياهچه در زمان نشاءكاري)، به همراه مصرف 100 كيلوگرم در هكتار كود سولفات پتاسيم را مي‌توان به عنوان بهترين تيمار براي اين منطقه پيشنهاد نمود.