الگوي مناسب بهره‌وري آمادگي نظامي در سازمان‌ دفاعي

امروزه بهره‌وري فراتر از يك معيار، به‌عنوان يك فرهنگ نگرش بر كار و زندگي مطرح شده و ارتقاء آن منشأ توسعه در بخش لشكري و كشوري دولتي هست. بهره‌وري در سازمان دفاعي به‌عنوان عامل تعيين‌كننده آمادگي و ديگر عوامل مبتلابه بشمار مي‌آيد و نسبت‌هاي بهره‌وري براي مديريت به‌عنوان يك وسيله كنترل در فرآيند آمادگي نظامي استفاده مي‌شود و همچنين از آن به‌عنوان يك معيار مقايسه بين عملكرد‌هاي متنوع سازمان‌هاي دفاعي و ارزيابي از آن‌ها نيز استفاده مي‌گردد. در مقاله حاضر، مروري مستند بر ادبيات موضوعي مربوط به نظريه‌هاي بهره‌وري و مطالعه‌ي تطبيقي انجام‌شده و با بياني مختصر از تعاريف، هدف، پيشينه موضوع، بيان مسئله، مدلي مفهومي به‌منظور بررسي عوامل مؤثر بر بهره‌وري با رويكرد آمادگي نظامي سازمان‌هاي دفاعي ارائه گرديده است تا به‌عنوان مبنايي براي حفظ آمادگي نظامي و گامي براي مطالعات بيشتر مربوط به موضوع در اين حوزه فراهم شود. نوع تحقيق كاربردي، روش مورداستفاده در اين تحقيق موردي زمينه‌اي و هدف از تحقيق دستيابي به الگوي مناسب بهره‌وري آمادگي نظامي در سازمان‌هاي دفاعي است. يافته‌هاي تحقيق منجر به ارائه‌ي 2 بُعد مادي و معنوي و 8 مؤلفه(ساختار سازماني، آموزش و تربيت، تجهيزات و تسليحات، نيروي انساني، فناوري، بودجه نظامي، عامل ارزشي‌رفتار‌ي و ساير عوامل مؤثر) الگوي بهره‌وري مناسب آمادگي است كه پس از رتبه‌بندي به ترتيب بالاترين مؤلفه به عامل ارزشي رفتاري و پايين‌ترين مؤلفه به بودجه نظامي اختصاص پيدا كرده است. در پايان نتايج تحقيق در قالب ارائه‌ي الگويي مدون از ابعاد و مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي آمادگي نظامي، پيشنهاد‌هايي جهت تحقيقات آينده مرتبط با موضوع به‌منظور ادامه و پيگيري كار توسط ديگر محققان علاقه‌مند ارائه‌شده است