تحليل كيفي بعد شكل و ظاهر داستان با كارتهاي آزمون اندريافت موضوع درميان دانش آموزان دختر مبتلا به افسردگي و فاقد افسردگي

هدف اين پژوهش بررسي بعد شكل و ظاهر داستان در دختران نوجوان افسرده و غير افسرده با استفاده از آزمون اندريافت موضوع از نقطه نظر بهنجار و نابهنجاراست. با اين آزمون ،يكپارچگي شاخصه هاي تحولي افسردگي نوجوان و بزرگسال با يك رويكرد روانپويشي ،جهت سنجش تفاوت نوجوان افسرده و فاقد افسردگي و تعيين تصور آنان از خود مورد بررسي قرار مي گيرد. جامعه آماري اين پژوهش شامل 313 دانش آموزان دختر مقطع اول دبيرستان (16-17 سال)،شهرستان جوين بودند كه با آزمون سلامت رواني رفتاري آموزش و پرورش(1387) غربال شدند . سپس با توجه به نتايج ، تعداد 30 نفر(15 نفر داراي علايم افسردگي و 15 نفر فاقد علايم افسردگي ) در دوگروه ملاك و گواه جايگزين شدند.سپس سه لوحGF 9، BG12 و 19 آزمون اندريافت موضوع به شكل كيفي جهت تشخيص علائم بكارگرفته شد.يافته هاي پژوهش نشان داد كه علائم تشخيصي در بعد شكل و ظاهر داستان در دو گروه متفاوت است. دانش آموزان گروه نوجوان واجد افسردگي(ملاك) اغلب ظاهر داستان را به شكل عجيب و غريب، تيره و تار، فرد يا قايقي در حال غرق شدن و فردي تنها در كلبه بيان مي كنند و گروه دانش آموزان نوجوان فاقد افسردگي(گواه)، داستان را خوب و روشن، كلبه اي كه در آن خانواده زندگي مي كند و افراد با هم هستند. كه بطور كلي داستان ها در گروه ملاك تيره بختانه و همراه با تنهايي و مرگ، و در گروه گواه خوش يمني و همراه باهم بودن است. اين تفاوت ها مشخص نمود كه نگرش گروه ملاك بيشتر منفي و گروه گواه مثبت است