نقش رسانه در تربيت اخلاقي و رفتارهاي اجتماعي

در نظريه هاي ارتباطات جمعي ديدگاه هاي مختلفي درباره تأثير و نقش رسانه بر شكل گيري رفتارهاي اجتماعي و نيز جهان بيني و در كل حيات اجتماعي وجود دارد. در جامعه امروزي تحقيق درباره سبك زندگي شهرنشيني و نقش رسانه ها از اهميت علمي و اجتماعي خاصي برخورداراست. به نظر مي رسد كه در چند دهه اخير با سرعت تغييرات در مصرف رسانه اي شاهد تغيير در مجموعه اي از رفتار و عادات و عقايد و ارزشهاي مردم كشورها باشيم. نبض اين تحولات در ورود رسانه هاي جديدي همچون تلويزيون ماهواره اي، سي دي و اينترنت به زندگي بخش هايي از مردم است. كاركرد رسانه‌هاي جمعي به تدريج جاي ارتباط بين فردي از نوع چهره به چهره را گرفته و موجب شده‌اند فضاي انفرادي‌، بجاي فضاي جمعي و عاطفي در خانواده حاكم شود. اين ورود غير تدريجي رسانه هاي فرامرزي و گريز از كنترل باعث ايجاد يك شوك فرهنگي در سطوح نامرئي و گاه مرئي در بخش فرهنگ خواهد بود وافراد خانواده به جاي گفت‌و‌گوي صميمي با يكديگر كه مي‌تواند به تقويت پيوندهاي عاطفي و انسجام اعضاي خانواده منجر شود‌، با ابزارهاي الكترونيكي ارتباط برقرار مي‌كنند‌، ارتباطي كه فاقد بار عاطفي‌، احساسي و هيجاني است. نتايج بدست آمده حاكي از آنست كه سه گونه سبك زندگي مبتني بر نمايش الگوهاي مربوط به طبقات اجتماعي، مبتني بر مصرف كالاهاي فرهنگي و اقتصادي و مبتني بر الگوهاي مدرن و سنتي در تبليغات مطرح شده است. كه در اين ميان، بيشتر الگوهاي مربوط به زندگي مدرن و طبقات متوسط و مرفه جامعه در تبليغات عرضه شده است.