يك روش تركيبي خوشه بندي مبتني بر الگوريتمهاي رقابت استعماري و C -ميانگين فازي

مساله خوشه بندي به منظور كمينه كردن مجموع مجذور انحراف، يك مساله غير خطي و غير محدب بوده و داراي تعداد زيادي نقاط بهينه محلي است. هدف از اين مقاله، ارائه روشي تركيبي با استفاده از الگوريتم رقابت استعماري و C-ميانگين فازي براي خروج از نقاط بهينه محلي است. استفاده از الگوريتم هاي فراابتكاري براي خروج از نقاط بهينه محلي، توسط محققين بسياري انجام شده است. تفاوت اين روش با ساير روش ها، در يافتن بهترين نقاط اوليه است، به طوري كه بجاي اينكه نقاط اوليه از ميان نمونه مجموعه داده انتخاب شود، از بهترين نقاط ممكن كه احتمال دارد اين نقاط غير از نقاط مجموعه داده باشد، انتخاب مي-شود. آزمايشات نشان داده است كه با انتخاب اين نقاط به عنوان نقاط اوليه در الگوريتم C-ميانگين فازي ، الگوريتم در كمترين تعداد تكرار همگرا مي شود و بهترين نتايج را به دنبال دارد. الگوريتم پيشنهادي، بر روي مجموعه داده هاي استاندارد آزمايش شده است. مقايسه نتايج بدست آمده با ساير روش ها، به ازاي تعداد امپراطوري هاي متفاوت، نشان مي دهد الگوريتم پيشنهادي كارايي مناسبي را دارد.