بررسي تأثير يادگيري تلفيقي بر خودكارآمدي دانش آموزان متوسطه دوره اول در درس علوم با رويكرد شبكه¬هاي اجتماعي

حفظ انگيزه¬ي تحصيلي و رضايت دانش آموزان از شيوه هاي تدريس، تاثير بسزايي بر موفقيت تحصيلي آنها دارد؛ بنابراين يافتن راهكارهاي موفق در جهت افزايش انگيزه تحصيلي و رضايت از شيوه هاي تدريس، از مهم¬ترين اولويت¬هاي آموزشي به شمار مي آيند. يادگيري در چند سال گذشته كانون توجه محققان تعليم و تربيت بوده است و پژوهش‌هاي زيادي در مورد آن به انجام رسيده كه منجر به شكل‌گيري شيوه‌هاي متنوعي از يادگيري شده است؛ يادگيري تلفيقي يكي از اين موارد است. يادگيري تلفيقي، ازجمله روش‌هاي نوين و كارآمد است كه سعي دارد با تركيب آموزش‌هاي حضوري و مجازي و نيز شيوه‌هاي معلم- محور و فراگير- محور موجبات يادگيري بادوام را در فرآيند ياددهي- يادگيري فراهم آورد. يادگيري تلفيقي فعاليت‌هاي يادگيري را توصيف مي‌كند كه شامل تركيب نظام‌مند تعاملات چهره به چهره و تعاملات بر پايه‌ي تكنولوژي ميان دانش‌آموزان، معلمان و منابع يادگيري است. ازآنجاييكه آموزش يك فرآيند اجتماعي و فرهنگي است، استفاده از شبكه¬هاي اجتماعي به¬عنوان يكي از ابزارهاي نوين فناوري اطلاعات و ارتباطات در سالهاي اخير با استقبال چشمگيري مواجه شده است. مطالعات فراواني پيرامون استفاده از شبكه¬هاي اجتماعي در امر تدريس و يادگيري به انجام رسيده¬اند كه هنوز در مراحل ابتدايي خود به سر مي¬برند. پژوهش حاضر به¬منظور بررسي تأثير استفاده از شبكه¬هاي اجتماعي در افزايش خودكارآمدي درس علوم دانش¬آموزان دوره متوسطه اول شهرستان گاليكش انجام پذيرفت. جامعه پژوهش را دانش¬آموزان دوره متوسطه اول كه در سال تحصيلي 96-95 به تعداد 2250 نفر كه در 31 مدرسه مشغول به تحصيل بودند، تشكيل مي¬دادند. از ميان مدارس مجهز به فناوري اطلاعات و ارتباطات، يك مدرسه و در آن دو كلاس پايه هشتم به روش تصادفي ساده به¬عنوان گروه¬هاي آزمايش و كنترل انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه خودكارآمدي ماتياس جروسلم و رالف شوارز بود كه جهت پيش¬آزمون، پس-آزمون و پيگيري در دو گروه كنترل و آزمايش استفاده شد. ابتدا از دانش¬آموزان پيش¬آزمون گرفته شد و سپس، محتواي درسي در طول نيمه اول سال تحصيلي و طي 6 هفته در كنار استفاده از شبكه اجتماعي و همچنين به روش سنتي به ترتيب براي كلاس-هاي گروه آزمايش و كنترل ارائه گرديد. پس از آموزش، هر دو گروه ازنظر ميزان خودكارآمدي مورد آزمون قرار گرفتند. تجزيه و تحليل نتايج تحقيق با استفاده از اندازه¬گيري مكرر نشان داد كه پس از آموزش تفاوت معناداري در خودكارآمدي در مقايسه با گروه كنترل ايجاد شد (P≤0/001 ). گروه آزمايش پس از آموزش برتري خود را حفظ كردند. نتايج پژوهش، بيانگر تأثير مثبت استفاده از يادگيري تلفيقي مبتني بر شبكه¬هاي اجتماعي بر خودكارآمدي بود.