تبيين مباني حكمراني خوب در ارائه راهبردهاي اقتصادي و غيراقتصادي در محوريت تحقق الگوي پيشرفت

حكمراني خوب، واژهاي است كه بيانگر تغيير پارادايم نقش دولت و حكومتها است كه زمينه را براي مشاركت يكسان و برابر تمام شهروندان در فرآيند تصميمگيري فرآهم نموده و بيانگر اين واقعيت است كه حكمراني متعلق به مردم است و توسط مردم شكل ميگيرند. از طرف ديگر تفكر اينكه عوامل غير اقتصادي گاهي عواملي بسيار مهمي در حوزه تأثيرپذيري عوامل اقتصادي هستند از اين رو بررسي و قرار دادن اين عوامل در كنار عوامل اقتصادي كاري بسيار مفيد و ضروري است. جايگاه و نقش مباني در نظريه‏پردازي و تدوين الگوي اسلامي ايراني پيشرفت، ملاحظات لازم در شيوه جستجو، كشف و تبيين مباني، گونه‌شناسي، چگونگي طبقه‌بندي و منطق تدوين آن، از جمله مسائلي است كه بدون توجه به آنها نمي‌توان انتظار داشت الگو جهت صحيح خود را باز يابد و غفلت از آنها زمينه‌ساز مشكلات، كاستي‏ها و چه بسا انحرافات در اين مسير خواهد شد. تجربيات اقتصادي ايران طي سه دهه اخير بيانگر اين واقعيت است كه با وجود انجام برخي تحولات، هنوز كشور ما تا رسيدن به به مرز اشباع در بكارگيري همه امكانات خود راهي بس طولاني را پيش رو دارد. از اين رو بررسي اين شاخصها و بيان راهكارهايي براي بهبود اين شاخصها ضرورت پيدا ميكند. از اين رو در اين مقاله سعي ميشود كه با روش تحليلي- توصيفي اقدام به بررسي و تجزيه و تحليل اين شاخصها در ايران مبتني بر الگوهاي پيشرفت، طي سالهاي 2011-2002 نموده و سپس راهبردهايي براي بهبود اين شاخص ها در محوريت تحقق الگوي پيشرفت كشور بيان شود. بررسي اين شاخصها در ايران نشان ميدهد، وضعيت اين شاخصها روند مطلوب و بهبودي را طي نميكند. از اين رو با توجه به روند نزولي اين شاخصها، بايد راهكارهايي را براي بهبود اين شاخص مطرح كرد.