كاهش جمعيت و تأثير آن بر امنيت در الگوي اسلامي ايراني پيشرفت

در كشور ما جمعيت و بررسي آثار و پيامدهاي آن در مقاطع مختلف از مباحث مهم و جذاب بوده است. در بعضي از دولت ها ، سياست بر فزوني جمعيت و در بعضي از دولت ها بر كنترل و كاهش آن بوده است . از زمان پيروزي انقلاب اسلامي ، بخصوص پس از پايان جنگ تحميلي ، كنترل جمعيت به عنوان يك سياست راهبردي در دستور كار قرار گرفت و نتيجه آن در حال حاضر گسست نسلي و حركت جامعه به سمت پيري مفرط است. در سال هاي اخير تاكيد مسولان امر بخصوص رهبر معظم انقلاب برفزوني جمعيت و دست شستن از سياست كنترل جمعيت مي باشد. از اين رو ايشان فرمودندكه ظرفيت داخلي كشور جوابگوي 150000000 نفر مي باشد و اگر قرار است سياست كنترل جمعيت صورت پذيرد بايد بعد از رسيدن به اين جمعيت لحاظ گردد. البته در سياست هاي كنترل جمعيت و يا فزوني جمعيت مي بايست ظرفيت هاي فرهنگي ، اجتماعي ، اقتصادي ، ساختاري و امكانات كشور مورد توجه قرار گيرد و به زيرساخت هاي نهادي و مولفه هاي فرهنگي ،ديني و اجتماعي توجه شود. آمار جمعيت ايران در سال 1335 تعداد 19000000 نفر بوده كه در سال 1365 به 50000000 نفر ودر سال 1395 به 76000000 نفر افزايش يافته است. در آخرين سرشماري در سال 1395 جمعيت ايران به 79926000 نفر افزايش يافته كه ازاين تعداد 24 درصد بين صفر تا 14 سال . تعداد 25.1 درصد بين 15 تا 29 سال . تعداد 44.8 درصد بين 30 تا 64 سال و 6.1 درصد بالاي 65 سال سن دارند. با توجه به نقش جمعيت در تحقق طرح هاي اقتصادي، فرهنگي ، اجتماعي و امنيتي در الگوي اسلامي ايراني پيشرفت و تاكيدات مقام معظم رهبري بر فزوني جمعيت ، در اين مقاله به بررسي نقش جمعيت وپيامدهاي مثبت و منفي آن با توجه به الگوي اسلامي ايراني پيشرفت مي پردازيم.