جايگاه اتكاء به آراي عمومي و نقش رأي مردم در پيشبرد، تحكيم و تثبيت امنيت ملي در الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت

در تعيين مباني، اركان، چارچوب و مسير پيشرفت كشور در نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران نقش گسترده اراي عمومي را نمي توان ناديده گرفت. انسان با ظرفيت هاي دانايي و كاركردي خويش، انتظار تاثير راي و نظر خود در حاكميت و دولت دارد؛ هر گاه احساس كند راي وي منشاء اثر بوده نهاد برخاسته از تاثير راي خود را، از خود مي داند در نتيجه احساس رضايت دروني و نشاط در جامعه پديد مي آيد؛ همچنين اراي عمومي مبتني بر شناخت عقلي و منطقي تعلق اجتماعي به وجود مي آورد و تعلق اجتماعي به وفاداري اجتماعي مي انجامد و وفاداري اجتماعي تحكيم رابطه ي ملت و حكومت را فراهم مي كند، تعاملات اجتماعي افزون مي شود و دولت با فراغ بال خدمات رفاهي، آموزشي بهداشتي، اقتصادي و فرهنگي خويش را در حالي كه از تعامل مردم محور برخوردار است به همگان ارائه مي دهد، نظم و امنيت اجتماعي افزايش مي يابد، سلامت رواني و اجتماعي افزون مي گردد، شادماني همگاني فراهم مي شود و همه اينها مولفه هاي پيشرفت و پايه هاي ترقي و توسعه ي اقتصادي، فرهنگي و سياسي اند. از آنجا كه اعتماد مردم به حكومت و كاربردي شدن اين اعتماد در ساختار نظام با حكومت سالم، رابطه ي مستقيم دارد، سلامت حاكميتي پديد مي آيد و پر واضح است سلامت حكومت هر دو مولفه وفاداري و پيشرفت را تحقق مي دهد. تحقيق حاضر با هدف شناخت جايگاه اتكاء به آراي عمومي در الگوي اسلامي ـ ايراني پيشرفت يه روش توصيفي ـ تحليلي و مطالعات كتابخانه اي به انجام رسيد.