الزامات به‌كارگيري الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت در بخش كشاورزي

تفكر مربوط به طراحي و تدوين الگويي براي دستيابي به توسعه، مدتي است كه در كشور مطرح شده است كه براي محقق ساختن الگوي نوين اسلامي- ايراني نيازمند ظرفيتسازي گسترده در اقتصاد ملي و بخشهاي مهم اقتصادي از جمله بخش كشاورزي است كه اين ظرفيتسازي در اثر تغيير نگرش برنامهريزان نسبت به بخش كشاورزي قابل شكلگيري است. اين تحقيق در پاسخ به اينكه الزامات بكارگيري الگوي پيشرفت اسلامي ايراني چيست؟ با روش كنابخانهاي و از طريق بررسي اسناد و مطالعات گذشته، به بررسي موضوع پرداخته است. نتايج حاصل نشان ميدهد كه بخش كشاورزي كشور، براي آنكه بتواند پاسخگوي نيازهاي روزافزون غذايي و توسعه كشور باشد بايد الگوي مناسبي را انتخاب نمايد. فراهم كردن زمينههاي بهبود ارتقاي بهرهوري، پايداري محيط زيست، تعامل پايدار انسان با بوم، بهبود زندگي و درآمد توليدكنندگان، امنيت غذايي و سلامت جامعه، آباداني و گسترش سرسبزي كشور، استقرار متوازن جمعيت متناسب با منابع خدادادي شرايط اقليمي و آمايش سرزميني و توسعه رفاه و عدالت اجتماعي مهمترين الزامات در به كارگيري الگوي ايراني- اسلامي پيشرفت در بخش كشاورزي مي باشد.