رويكرد زيست محيطي به الگوي پيشرفت با بررسي رابطۀ بين آب و امنيت

امنيت هم به عنوان هدف و هم به عنوان وسيله براي انسانها مطرح است. اصولاً اقدامات و تلاشهاي جوامع بشري براي تحقق امنيت در راستاي اهداف كلان معني و مفهوم پيدا ميكند از طرفي آب به عنوان يكي از مسائل مهم زيست محيطي، در مركزيت چالشهاي امنيت قرار دارند و ايفاگر نقش مهمي در مسائل امنيتي است. لذا نويسنده سعي دارد با انجام تحقيقي كيفي و بهرهگيري از شيوۀ كتابخانهاي رابطۀ بين آب و امنيت را بررسي نمايد. نتايج نشان ميدهد كه امروزه آب به صورت يك ماده رقابتي و مطلوب و در عين حال عامل نگران كننده زندگي انسانها، وارد عرصه مناسبات و مناقشات دولتها شده است و همانند نفت به طور روزافزون، به عنوان چالشي براي امنيت و عامل درگيري و بي ثباتي در صحنه بينالملل در حال ظهور است. همكنش ميان دولتها و ملتها در بهرهبرداري از منابع آبي مشترك، طيف گستردهاي از سازگاري و همكاري كامل تا ناسازگاري و درگيري را در بر ميگيرد. با توجه به مصرف فزاينده آب در آينده و افزايش مصرف كشورهاي فرادست از رودها در بهرهبرداري از اين منابع، شاهد فزوني نقش آب در ايجاد چالشهاي امنيتي خواهيم بود. در ادامه به منظور تبيين بيشتر موضوع مربوط به رابطۀ بين آب و امنيت به بررسي ديدگاههاي متفاوت در باره نقش امنيتي آب، حوضههاي آبريز مشترك و ضرورت مديريت بر آن، ضرورت ساز و كارهاي حل و فصل مسالمت آميز اختلاف در مورد آبهاي مشترك و ضرورت بهره برداري معقول و منصفانه از آبهاي مشترك پرداخته شده است.