تحول در ماهيت امنيتي‌سازي ايران در پرتو پيشرفت‌ در حوزه فناورهاي نوين

در نظام بين‌الملل كنوني مفهوم و ماهيت امنيت متحول شده و علاوه بر مسائل نظامي، مباحث نوين در ساير حوزه‌ها نيز در چارچوب امنيتي مورد بررسي و ارزيابي قرار مي‌گيرند. انقلاب اسلامي ايران به دليل اتخاذ رويكردي اساساً متمايز و متفاوت با سازوكارهاي حاكم بر ساختار نظام بين الملل همواره با فرايند امنيتي سازي مواجه بوده است. در ابتداي پيروزي انقلاب و با گذشته حدود سه دهه از آن ماهيت امنيتي شدن ايران بعدي سياسي و اقتصادي داشت. در دهه چهارم اما ماهيت امنيتي‌سازي ايران متحول گرديد. در اين ميان پيشرفت‌هاي جمهوري اسلامي ايران در حوزه علوم و فناوري‌هاي نوين به عنوان كشوري انقلابي و مخالف نظم موجود نظام بين الملل، بسيار مورد توجه قرار گرفته است. بسياري از كشورهاي منطقه و قدرت‌هاي بين‌المللي تلاش دارند تا پيشرفت‌هاي جمهوري اسلامي ايران در حوزه علوم و فناوري‌هاي نوين را در دايره امنيتي قرار داده و با تهديدنمايي مورد ارزيابي قرار دهند. در اين مقاله با تعريف مكتب كپنهاگ و ديدگاه اين نظريه در خصوص مباحث امنيتي و امنيتي‌سازي، پيشرفت‌هاي جمهوري اسلامي ايران در حوزه علوم و فناوري‌هاي نوين تشريح و چگونگي امنيتي‌سازي و تهديدنمايي آن تبيين شده است. به نظر مي‌رسد تحولي كه در دهه چهارم انقلاب اسلامي اتفاق افتاده اين است كه ماهيت امنيتي‌سازي دربرگيرنده ترس و نگراني از طراحي راهبردهاي نوين انقلاب اسلامي در حوزه پيشرفت‌هاي جديد تكنولوژيك، راهبرد پيشرفت علم، ارائه الگوهاي بومي اقتصادي و...در چارچوب ارائه تصويري مستقل از ايران در عرصه منطقه‌اي و بين‌المللي است. پيشرفت در فناوري‌هاي جديد فضايي، صنايع موشكي و هسته‌اي از جمله مباحث مذكور مي‌باشد. روش تحقيق مورد استفاده در اين مقاله تحليلي- توصيفي است.