بررسي الزامات تعامل مؤثر صنعت و دانشگاه در تمدن‌سازي

هدف تحقيق اين،ارائه يك چهارچوب استراتژيك از انتقال دانش موفقيت آميز را از طريق پيشرفت تعامل صنعت و دانشگاه است. اين تحقيق برپايه يك مورد پژوهشي ازتجزيه و تحليل كيفي طراحي شده است. دادهها ازطريق تجزيه و تحليل مصاحبه نيمه ساختاري جمع آوري شده است كه يكي از برجسته ترين تحقيقات در دانشگاه در زمينه علمي و نوآوري هاي تكنولوژي ميباشد. اين تحقيق روش كمكي به نظريه هاي انتقال دانش بين صنعت و دانشگاه مي باشد كه حالت هاي خاص تعامل را شناسايي ميكند و به موفقيت انتقال دانش به دانشگاه و صنعت كمك ميكند و همچنين يك استنباط مهم براي سياستمداران دولتي آموزشهاي دانشگاهي و كارورزان براي طراحي و به كارگيري دانش بر پايه استراتژيهاي نوآوري و ايجاد امتياز رقابت پايدار از طريق انتقال دانش موفقيت آميز بين دانشگاه و صنعت ميباشند. و سياستمداران را قادر مي سازد تا پيچيدگي و محرك هاي پويا را در فرآيند تكنولوژي تجاري درك كنند و اهميت سلسله مراتب آموزشي و سيستم انگيزشي مناسب را در حمايت از انتقال مؤثر دانش و تجارت به كارگيرند. يافته ها: چهار مدل از تعامل صنعت و دانشگاه در طي فرآيند انتقال دانش شناخته شده است كه به موفقيت انتقال دانش در مراحل مختلف روابط صنعت و دانشگاه كمك مي كند آنها دانشگاه غيرمستقل با تعامل نسبتا سخت، دانشگاه غيرمستقل با تعامل خيلي سخت، وابستگي مشترك دوگانه با تعامل خيلي سخت، وابستگي مشترك با تعامل نسبتا سخت مي باشد.