بررسي عملكرد مكانيزم‌هاي كنترلي در پيشگيري و كاهش فساد اقتصادي كاركنان دولت به‌عنوان پيش‌بايستي در تحقق تمدن نوين اسلامي

نگاهي به رشد بي سابقه فساد اقتصادي در يك دهه گذشته ساختار بروكراسي ايران از يك سو، و خسارات سنگين وارد شده بر پيكره اين اقتصاد بيمار به واسطه جرائم ارتكابي مذكور از سوي ديگر، بازنگري جدي در ساختار مكانيزم هاي، كنترلي جهت پيشگيري از اين نوع جرائم را مي طلبد،. از طرفي ديگر، آسيب پذيري به عنوان عدم توانايي درجلوگيري ازخطر، فقدان آگاهي در خصوص چگونگي رفع تهديد ، فاقد قدرت بودن در دفع تهديد، مولد زمينه هاي وقوع جرم است. چون تهديدات جرائم اداري و مالي در ساختار دولت به خصوص در سال هاي اخير از يك سو، و ضعف مكانيزم هاي كنترلي در برخورد با اين جرايم، پيكره اصلي سيستم هاي اداري را در حوزه تهديدي بزرگ قرار داده و ما را وارد مرحله ريسك نموده، پژوهش حاضر، با بررسي اين فرايند، معتقد است اصولاً فرصت دادن به شكل گيري جرم و سپس برخورد با آن در جهان امروز كه جرائم آثار و پيامد هاي گسترده اي دارند، سمي مهلك است. هدف اصلي پژوهش بررسي عملكرد مكانيزم هاي كنترلي در پيشگيري و كاهش فساد اقتصادي در بين كاركنان دولت، ضمن آسيب شناسي نهادهاي متولي پيشگيري و كاهش جرايم اقتصادي در نهادهاي حاكميتي، به ارائه مهمترين راهكارهاي كنترلي جهت پيگشيري و كاهش فساد اقتصادي در كاركنان دولت است. پزوهش حاضر ضمن هشدار جدي در خصوص وضعيت قرمز رشد فساد اقتصادي در كشور، با بررسي وضعيت نهادهاي متولي كنترل، پيشگيري و برخورد با فساد اقتصادي، راهكارهاي مناسبي براي برون رفت از وضعيت موجود، پيشنهاد نموده است.