تأثير عوامل هويت سازدر محيط با تأكيد بر سنت معماري ( مطالعه موردي ساختمان سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري تهران)

هويت از موضوعات بحث برانگيز معماري معاصر ايران است. امروزه در جامعه ما در ميان معماران، هنرمندان و گروه كوچك منتقدان، انديشمندان، مردم و مديران، از هويت بسيار سخن گفته مي‌شود. معمولاً كانون سخن نگهداري از ارزش‌هاي كهن و جلوگيري از ورود ارزش‌هاي بيگانه است. هويت ايراني اسلامي بيانگر خصوصيات فرهنگي و مشخصات اين سرزمين است. موضوعي كه بايد در تمام شئونات زندگي، بخصوص عرصه معماري و شهرسازي نيز متجلي شود. دستيابي به معماري با هويت، موضوعي بسيار پر اهميت در معماري معاصر ايران است. كوشش در حركت به سوي معماري با هويت درمعماري و شهرسازي معاصر ايران، پاسخي به نيازهاي معنوي انسان‌ها، در كنار تمامي نيازهاي مادي ايشان است. اين پژوهش در نظر دارد به دنبال كشف راهبردها و رويكردهايي در دوران معاصر (پسامدرن) ما را در يافتن روش عام براي احياي هويت ملي معماري ايران و توجه به طرح‌هاي جديد و حمايت از هنرمندان معمار براي ارائۀ هر چه بهتر خلاقيت و نوآوري در طرح هاي معماري ياري نمايد. با توجه به مطالب مطروحه فوق در بياني كلي، روش تحقيق اين پژوهش را مي توان، تحقيقي دانست كه با نگاه به داشته هاي كهن معماري سنتي ايران درصدد ايجاد معماري مطابق با نيازهاي روز دانست (روش تحليلي ـ توصيفي). نتايج تحقيق با بررسي نمونه موردي نشان دهنده اين است كه عناصر معماري سنتي ايران نقش مهمي در ايجاد هويت بناي معماري داشته و براي ايجاد هويت هاي جديد لازم است از آنها الهام گرفته شود.