مروري بر مباني نظري شهر دوستدار كودك ( نمونه موردي : شهر شيراز )

محلات و شهرها متشكل از اقشار مختلفي مي باشند كه مطمئناً هر كدام علاوه بر نياز هاي عام انساني نياز هاي خاص خود را دارا مي باشند كه پاسخگوي بسياري از اين نياز هاي خاص محيط زندگي آنها مي باشد. يكي از ممهترين اقشار جامعه كه بايد توجه بيشتري به آنها شود كودكان و نو جوانان مي باشند . در واقع آنچه ضرورت اين تحقيق را برجسته تر مي سازد اين است كه كودكان آينده سازان هر جامعه اي و آسيب پذيرتر از ديگر اقشار جامعه مي باشند .روش تحقيق از نظر هدف بيشتر در قالب تحقيق هاي از نوع توصيفي - تحليلي مي باشد. اين پژوهش به بررسي شهر شيراز پرداخته و اين شهر در خصوص شهر دوستدار كودك با چالش هاي اساسي و كليدي رو به رو است . از يك سو شلوغي شهر و از طرفي ديگر كمبود فضاهاي متناسب با نياز كودكان شرايطي را پديد آورده كه كودكان از حضور در فضاهاي عمومي متناسب با سن آنها محروم شوند . براين اساس راهكارهايي در جهت بهبود و تبديل شهر شيراز به يك شهر دوستدار كودك در اين پژوهش ارائه داده شده است . در نهايت نتيجه و محصول پژوهش اين است كه ميزان سرانه اختصاص يافته به فضاهاي مخصوص كودكان در طرح هاي توسعه شهر شيراز نسبت به جمعيت كودكان ، پاسخگوي نياز اين قشر از جامعه نمي باشد و در جهت تبديل به يك شهر دوستدار كودك مي بايست گامهاي اساسي برداشته شود .