پوشش‌هاي قوسي مسجد جامع گرگان

پوشش‌هاي طاقي مسجد جامع شهر گرگان (استرآباد) كه از ارزشمندترين وجوه هنري و اصالت كالبدي آن است كمتر مورد توجه قرار گرفته‌است كه بيانگر عناصر و فضاهايي از لايه هاي تاريخي مسجد از دوره قاجار در كالبد مشهود مجموعه است. اين مسجد دو ايوانه داراي چهار شبستان، صحن مركزي، دو ورودي در اضلاع شمالي و جنوبي و مناره اي در ضلع جنوبي است. ايوان غربي مسجد بر طبق اسناد به دوره صفويه منتسب است. معمر شدن ساختمان و وقوع بحران‌هاي متعدد سبب مداخلات متعدد در دوره‌هاي مختلف در آن شده‌است. اين اثر به جهات مختلف مذهبي، فرهنگي و معماري از جمله وجود كاربندي‌ها، كانه‌پوش، طاق كجاوه، طاق آهنگ و طاق و چشمه منسوب به دوره قاجار كه از معدود آثار معماري با اين اسلوب در دشت گرگان محسوب مي‌گردد، حائز اهميّت و مطالعه دانسته شده‌است. وجود معماري تكامل يافته كاربندي در پوشش سقف داخلي ايوان، در اقليم پرباران گرگان كه اغلب سقف ساختمان‌ها شيب‌دار هستند اين اثر را در نوع خود در دشت گرگان يگانه مي‌دارد. كاربندي از هنرهاي زيرمجموعه رسمي است كه در ساختمان ايوان مسجد جامع به صورت سقف كاذب اجرا شده است. اين مقاله به بازشناسي و معرفي پوشش‌هاي طاقي مسجد جامع گرگان كه عموماً به شكل سقف داخلي و كاذب اجراشده‌اند مي‌پردازد.