بررسي معضل گردوغبار بر محيط‌زيست و زيستگاه‌هاي حساس استان هرمزگان

كشور ايران در يك منطقه با آب‌وهواي خشك قرارگرفته است به دليل دارا بودن اين مشكل و همجوار بودن با بخش گسترده‌اي از پهنه‌هاي بياباني، كمبود بارش‌ها و وزش تندباد‌ها تحت تأثير نامطلوب پديدۀ گردوغبار قرار مي‌‌گيرد كه آثار و پيامدهاي زيست‌محيطي نامطلوبي برجاي مي‌‌گذارد كه به‌صورت مستقيم و غيرمستقيم درنهايت بر كيفيت زندگي و ارتزاق و سلامت انسان‌ها تأثيرگذار خواهد بود. عوامل ايجاد طوفان‌هاي گردوغبار بسيار گسترده و پيچيده هستند. در حقيقت پديدار شدن دوران‌هاي خشكي و بروز پديده‌هاي اقليمي خاص از يك سو و افزايش ناگهاني جمعيت و بهره‌برداري‌هاي ناصحيح از منابع آب و خاك از سوي ديگر درنهايت به تشديد فرسايش بادي و ايجاد بيابان‌زايي در كشور دامن زده است. در اين مطالعه به اثرات زيان‌بار گرد و غيار بر پارامترهاي زيستي و مناطق حساس از قبيل مناطق تالابي (كه يكي از كاركردهاي مهم تالاب، جلوگيري از بروز طوفان شن وتثبيت گردوخاك است كه با رعايت نكردن حقابه آن‌ها، تالاب‌ها در حال خشك شدن مي‌‌باشند)، پوشش گياهي خصوصاً جنگل‌هاي مانگرو (كه باعث كاهش كانون‌هاي گردوخاك و همچنين كاهش جابجايي گردوخاك مي‌‌گردد كه در مناطق شرقي استان گردوخاك و تجمع ان در كنار مانگرو، باعث خشك شدن جنگل‌هاي مانگرو مي‌‌گردد)، جانوران (گردوخاك باعث اختلال در تغذيه، كاهش ميزان زاد و ولد و به دنبال آن محدوديت جمعيت حيات وحش مي‌‌گردد)، اثرات از دست رفتن خاك (كه باعث كاهش توليد زمين مي‌‌گردد)، كيفيت هوا (كه ناثير بر كاهش ديد، كيفيت هوا و سلامت انسان و جانوران را در پي دارد) پرداخته شده است. درنهايت پيشنهادات در سه سطح جلوگيري و كنترل از توليد و برخاستن (از قبيل استفاده از مالچ‌هاي بيولوژيك و سازگار با طبيعت يا توسعه عرصه‌هاي سبز با گونه‌هاي مقاوم بومي، رعايت حقابه تالاب‌ها، حفاظت و احياي منابع آبي، شناسايي و مديريت كانون‌هاي گردوغبار استان)، انتقال و جابه‌جايي در مناطق (از قبيل بادشكن‌هاي بزرگي كه عرصه‌هاي جنگلي بزرگ يا پهنه سبز بزرگ مرطوب يا بارگذاري سازه‌هاي سكونت‌گاهي كه مانع از توزيع و انتقال به مناطق ديگر نشود) و مقابله يا كنترل اثرات سوء ناشي از گردوغبار (شامل جلوگيري از فعاليت‌هاي صنايع و خدمات آلاينده هوا، آموزش مردم و خصوصاً كشاورزان) ارائه شده است.