بررسي رژيم غذايي ماهي هوور (Thunnus tonggol) و ماهي زرده (Euthynnus affinis) در آب‌هاي غرب درياي عمان

به‌منظور بررسي سهم سطح‌زيان ريز در رژيم غذايي تون‌ماهيان و تبعات احتمالي تغيير درروند ميزان صيد آن‌ها، بررسي رژيم غذايي ماهي هوور (Thunnus tonggol) و ماهي زرده (Euthynnus affinis) در آب‌هاي غرب درياي عمان (منطقه بندر جاسك) از دي ماه 95 تا آذر ماه 96 صورت پذيرفت. كليه نمونه‌ها پس از زيست‌سنجي،كالبد شكافي شده و مورد بررسي زيستي قرار گرفتند. بررسي تون‌ماهيان به‌صورت فصلي و ساردين ماهيان به‌صورت ماهانه انجام شد. پس از بررسي 140 عدد ماهي هوور، مشخص گرديد كه رژيم غذايي آن شامل سه گروه ماهيان استخواني، سرپايان و سخت‌پوستان است كه ماهيان استخواني با 98 درصد غذاي اصلي و سرپايان با 1 درصد و سخت‌پوستان نيز با 1 درصد غذاي تصادفي اين ماهي را تشكيل مي دادند. از بين ماهيان استخواني، موتو ماهيان با 66 درصد و ساردين ماهيان با 25/9درصد بيشترين سهم را در تغذيه اين ماهي داشتند. شاخص خالي بودن معده 46/4 و درجه پر بودن معده 21/8محاسبه شد. بررسي تغييرات شاخص پري معده (GaSI)، نشان‌دهنده متغير بودن ميزان تغذيه اين گونه در طول سال بوده و بيشترين مقدار اين شاخص در فصل زمستان (62/5) و كمترين آن در فصل بهار (صفر) به‌دست آمد. بعد از بررسي 135 عدد ماهي زرده در طي سه فصل (در زمستان، به دليل عدم ترك خليج فارس توسط ماهي زرده و زمستان گذراني در اين منطقه، نمونه‌اي در منطقه مورد بررسي موجود نبود)، رژيم غذايي آن فقط شامل ماهيان استخواني بود. از بين ماهيان استخواني، ساردين ماهيان با 49/3 درصد و موتو‌ماهيان با 11/9 درصد بيشترين موارد شكار را تشكيل مي‌دادند. شاخص خالي بودن معده 64/7 و درجه پر بودن آن15/3 به‌دست آمد. بررسي تغييرات شاخص پري معده، نشان‌دهنده متغير بودن ميزان تغذيه اين گونه در طول سال بوده و بيشترين مقدار اين شاخص در فصل تابستان (26/7) و كمترين آن در فصل پاييز (3/4) بود. نتايج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده سهم بالاي سطح‌زيان در تغذيه تون‌ماهيان است كه لزوم اعمال سياست‌گذاري‌هاي دقيق‌تري در رابطه با ميزان صيد سطح‌زيان ريز را مي‌طلبد