اثر هوازدگي علوفه قبل از سيلو كردن بر تركيب شيميايي، جمعيت ميكروبي و پايداري هوازي سيلاز ذرت پس از باز كردن سيلو

سيلو كردن علوفه يكي از روش هاي نگهداري علوفه است كه موجب حفظ حداكثر كيفيت آن مي شود، اما در صورتي‌كه مديريت سيلاژ قبل از سيلو كردن ضعيف باشد، علاوه بر اينكه باعث توليد تركيبات نامطلوب و كاهش كيفيت آن مي شود، مي-تواند باعث تلفات در ماده خشك و مواد مغذي آن شده و در نهايت منجر به زيان اقتصادي شود. در اين آزمايش براي تعيين اثر نفوذ اكسيژن قبل از بستن سيلوي ذرت بر برخي از تركيبات شيميايي و جمعيت ميكروبي آن بعد از سيلو كردن، علوفه كامل ذرت با ماده خشك حدود 26 درصد برداشت شد. تيمارهاي آزمايشي بر اساس زمان هوازدگي پس برداشت و قبل از بستن سيلوهاي آزمايشگاهي بودند كه شامل: 1) سيلو كردن علوفه كامل ذرت بلافاصله پس از برداشت، 2) سيلو كردن علوفه كامل ذرت و عايق كردن آن 24 ساعت پس از برداشت و 3) سيلو كردن علوفه كامل ذرت و عايق كردن آن 64 ساعت پس از برداشت بودند. در اين آزمايش 24 ساعت يا 64 ساعت تاخير در بستن سيلوها تاثير معني دار بر درصد ماده خشك و پروتئين ‌خام نداشت. 24 ساعت تاخير تنها مقدار مخمر را به طور معني دار تحت تاثير قرار داده است، در حالي‌كه 64 ساعت تاخير مقادير NDF، pH و كپك را نيز به طور معني دار افزايش داد (p 0.05). مدت زمان 24 ساعت تاخير در بستن سيلوها تاثير معني دار بر پايداري هوازي سيلوها نداشت، در حالي‌كه 64 ساعت تاخير در بستن سيلوها پايداري هوازي در سيلاژ ذرت را به طور معني دار كاهش (25/ 75 در مقابل 5 /53) داده است (p 0.05). در اين آزمايش تاخير در بستن سيلو به مدت 24 يا 64 ساعت بر برخي خصوصيات شيميايي و ميكروبي سيلاژ تاثير منفي داشت. جمعيت مخمرها بيشترين حساسيت را در بين فراسنجه هاي اندازه گيري داشتند. همچنين 64 ساعت تاخير در بستن سيلو تاثير قابل توجهي پايداري هوازي سيلاژ ذرت داشت.