تاثير افزودن اوره و تركيبات محرك تخمير به سيلاژ تفاله چغندر قند بر فراسنجه هاي توليد گاز برون تني شكمبه اي

در اين مطالعه تاثير عمل آوري سيلاژ تفاله چغندر قند با اوره و كربوهيدراتهاي محلول (ملاس يا شيره نبات) بر خصوصيات شيميايي و كيفيت سيلاژ بررسي شد و فراسنجه هاي برون تني تخمير شكمبه اي سيلاژ هاي آزمايشي با تفاله خشك شده مقايسه شد. تفاله چغندر قند مرطوب بدون افزودني يا به صورت مخلوط شده با سطح 1 درصد اوره و 2 درصد ملاس يا شيره نبات بر حسب وزن تر در قالب طرح كاملا تصادفي در 3 تيمار و 6 تكرار سيلو شدند. افزودني هاي سيلاژ به طور جزئي منجر به كاهش پي اچ سيلاژ نسبت به سيلوي بدون افزودني گرديدند (02/ 0 p=) و شاخص فليگ پوينت هم تحت تاثير عمل آوري سيلاژ قرار گرفت (01/ 0 p=). علاوه بر اين ظرفيت بافري در سيلاژ هاي حاوي افزودني به طور معني داري نسبت به سيلاژ فاقد افزودني بيشتر شده بود (001/ 0 p ). در آزمايش برون تني سيلاژ هاي آزمايشي تفاله چغندر قند و تفاله خشك چغندر قند كه همه از يك منبع تفاله چغندر قند مرطوب بودند مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج اين آزمايش نشان دادند الگوي توليد گاز در تفاله چغندر قند خشك در مقايسه با سيلاژهاي تفاله چغندر قند با هم متفاوت و به لحاظ آماري تا ساعت 12 انكوباسيون معني دار بود (001/ 0 p ) به نحوي كه افزايش مشاهده شده در نرخ تخمير در تفاله خشك كه در ساعت 8 رخ داده بود در تيمار هاي سيلاژ زودتر و در ساعات 2 تا 4 انكوباسيون مشاهده شده بود. به طور كلي سيلاژ هاي تفاله چغندر قند با و بدون افزوني از كيفيت خوبي برخوردار بودند ليكن در جايگزيني و استفاده از سيلاژ تفاله چغندر قند به جاي تفاله خشك بايد به افت ماده خشك و سرعت تخمير بيشتر آنها نسبت به تفاله خشك چغندر توجه داشت.