فاكتورهاي خطر مرتبط با متريت در گاوهاي هلشتاين ايران

هدف از پژوهش حاضر بررسي فاكتورهاي خطر مرتبط با متريت در سه دوره نخست زايش گاوهاي هلشتاين ايران بود. در اين مطالعه داده ها از 19 گله بزرگ كه طي سال هاي 1396-1387 ثبت شده بود، جمع آوري شد و پس از ويرايش تعداد گاو در شكم هاي زايش اول، دوم و سوم به ترتيب حدود 69168، 50724 و 32510 رأس بود. مدل رگرسيون لجستيك چند متغيره براي شناسايي فاكتورهاي خطر متريت و برآورد نسبت شانس آنها به كار برده شد. نرخ وقوع متريت در گاوهاي زايش اول، دوم و سوم به ترتيب 85/ 13، 02/ 7 و 75/ 6 درصد بود. فاكتورهاي معني دار براي خطر بروز بيماري متريت در گاوهاي زايش اول شامل سال زايش (OR=0.86)، فصل تابستان (OR=1.12) سن زايش (OR=0.98)، سقط (OR=1)، گله (OR=1) و جفت ماندگي (OR =1.89) و در گاوهاي زايش دوم شامل سال زايش (OR=0.88)، فصل پاييز (OR=1.08)، سن زايش (OR=0.97)، سقط (OR=1)، گله (OR=1) و جفت ماندگي (14/3OR=) در گاوهاي زايش سوم نيز شامل سال زايش (OR=0.9)، فصل پاييز (OR=1.1)، سن زايش (OR=1)، سقط (OR=1)، گله (OR=0.99) و جفت ماندگي (19/3OR=) بودند. در بين فاكتورهاي خطر، فاكتور جفت ماندگي بيشترين تأثير را بر بروز متريت داشت. با شناسايي و كنترل فاكتور كليدي در بروز بيماريها مي‌توان بروز آنها را به حداقل رساند و زيان هاي اقتصادي حاصل از آنها را تا حدودي كاهش داد.