تأثير شكل خوراك و منابع مختلف فيبر بر عملكرد جوجه هاي گوشتي

اين تحقيق به منظور بررسي اثر فرم خوراك و منابع مختلف فيبر بر عملكرد جوجه هاي گوشتي با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتي مخلوط دو جنس سويه رأس 308 به صورت طرح كاملاً تصادفي با آرايش فاكتوريل 5 × 2 با 10 تيمار و 4 تكرار به مدت 42 روز انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل منابع مختلف فيبر ( 3 درصد پوسته آفتابگردان، 3 درصد سبوس گندم، 3 درصد تفاله چغندر قند و نيم درصد آربوسل) به همراه جيره شاهد و شكل خوراك (پلت و آردي) بودند. ميزان مصرف خوراك و افزايش وزن پرندگان بصورت هفتگي اندازه گيري شد. نتايج نشان داد در دوره آغازين (1-21 روزگي) بيشترين ميزان مصرف خوراك در پرندگان تغذيه شده با جيره پلت داراي سبوس گندم و تفاله چغندرقند بود (05/ 0 P). در دوره رشد (22 تا 42 روزگي) و نيز كل دوره (1 تا 42 روزگي) تيمار پلت داراي سبوس گندم بيشترين مصرف خوراك را نسبت به ساير تيمارها به خود اختصاص داد (05/ 0 P ). بيشترين افزايش وزن در جيره پلت داراي سبوس گندم در دوره آغازين بود كه تفاوت معني‌داري با ساير تيمارها داشت (05/ 0 P). در دوره آغازين، بهترين ضريب تبديل خوراك در پرندگان تغذيه شده با جيره پلت داراي سبوس گندم، پوسته آفتابگردان و آربوسل مشاهده شد (05/ 0 P). نتايج اين پژوهش نشان داد كه پلت نمودن جيره حاوي فيبر مي‌تواند باعث بهبود عملكرد جوجههاي گوشتي بخصوص در دوره آغازين پرورش شود.