اثر سطوح مختلف تعادل الكتروليت هاي جيره و سن گله مادر بر عملكرد جوجه هاي گوشتي در شرايط تنش گرمايي

پرورش جوجه هاي گوشتي در فصول گرم سال چالشي بزرگ در صنعت مرغداري محسوب مي شود و همواره استفاده از روش هايي كه باعث كاهش اثرات زيان بار تنش گرمايي مي شوند، مورد استقبال دست اندركاران اين صنعت مي باشد. از جمله اين روش ها مي توان به تغيير در ميزان تعادل كاتيون- آنيون جيره ها اشاره كرد. پژوهش حاضر با 320 قطعه جوجه گوشتي از سويه راس در قالب طرح كاملا تصادفي با آرايش فاكتوريل 4×2 شامل دو سن گله مادر (30 و 60 هفتگي) و چهار سطح الكتروليت (شامل عدم استفاده از مكمل هاي الكتروليتي، و سطوح 150، 250 و 350 meq/kg و از طريق افزودن الكتروليت هاي خوراكي شامل نمك، بي كربنات سديم، بي كربنات پتاسيم و كلريد آمونيوم) و براي هر تيمار شامل 4 تكرار انجام گرفت. جوجه ها به مدت 42 روز با جيره هاي آغازين، رشد و پاياني تغذيه شدند. جوجه هاي گوشتي روزانه به مدت 5 ساعت در معرض تنش گرمايي (دماي 35 درجه سانتي گراد) قرار گرفتند. صفات عملكردي شامل وزن بدن، خوراك مصرفي و ضريب تبديل غذايي در دوره هاي مختلف آغازين، رشد و پاياني، در تيمارهاي مختلف مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه سن گله مادر 60 هفته در مقايسه با سن گله مادر 30 هفته، در تمامي بخش هاي وزن بدن، خوراك مصرفي و ضريب تبديل غذايي، عملكرد بهتري را دارد. همچنين تنظيم DCAB جيره در سطح 350 meq/kg بهترين عملكرد را بروز داده است. در مقابل، سطح DCAB 150 meq/kg ضعيف ترين عملكرد را سبب شده است. با توجه به نتايج بدست آمده، مي توان انتظار داشت كه تنظيم DCAB جيره در سطح 350 meq/kg بتواند در كاهش اثرات مربوط به تنش گرمايي، موثر باشد.