نقش جنگل در كنترل حادثه فلاكت¬بار طبيعي سيل

از اواخر قرن هيجدهم در رابطه با پيشرفت¬هاي اقتصادي، صنعتي كشور و استفاده فشرده از مناطق كوهستاني، از جمله قطع درختان جنگلي به منظور سوخت، احداث ساختمان و توسعه كشتزار¬ها در زمين¬هاي آزاد شده، شخم در امتداد شيب و استفاده بي¬رويه از مراتع، چراي بيش از حد، فقدان نظام چرا، چراي خارج از فصل باعث فرسايش شديد گرديده و با گذشت زمان انسان¬ها شاهد حادثه فلاكت¬بار طبيعي، سيل و سيلاب ها شدند كه تخريب شديد محيط زيست را به¬بار آورد. تحقيقات دراز مدت نشان داد كه حادثه سيل بر اثر تخريب جنگل¬ها و مراتع بوجود مي آيد و شرايط فيزيكي منطقه هم عامل تسريع آن به شمار مي رود. جنگلها بخصوص جنگل¬هاي كوهستاني داراي اهميت كليماتولوژيكي بوده و تنظيم كننده گردش آب مي-باشند. جنگلها با كنترل جريان آب و رواناب مانع بروز سيلاب و سيل، در نتيجه فرسايش خاك مي¬شوند. امروز در جهان، بشريت مترقي جنگل¬ها را نه فقط به عنوان چشم انداز زيبا، بلكه تضمين كننده بقاي منابع آبي و خاكي بخصوص بزرگترين منبع توليد اكسيژن به حساب مي¬آورد. بايد اظهار نمود كه امروز حافظت از جنگل¬هاي كشور نه‌ تنها بلحاظ اكولوژيكي و تأثير عميقي كه بر محيط زيست دارند و سدي در مقابل سيل‌هاي خانمان برانداز مي‌باشند و به همه ساكنين كشور مربوط مي‌باشد بلكه بدليل تأثيرات مهمي كه در بنيادهاي اقتصادي و اجتماعي برجاي مي‌گذارد مسئله ملي تلقي مي¬گردد. در پروسه‌ي تحقيق بايد عوامل ژئولوژيكي و ژئومورفولوژيكي كه تا بروز سيل در منطقه در فعاليت بودند بايد بررسي گردند. ارزيابي سطحي و ساده عوامل تعيين كمّي مثلاً مقدار باران در حين بروز سيل و غيره قادر نيستند مكانيزم تشكل سيل را مشخص نمايند.