كاهش آلودگي مس با استفاده از گياه پالايي در معدن مس سونگون

مس فلزي سنگين و سمي براي گياهان است كه اگر مقدار آن از حدمعيني عبور كند موجب اختلال در روند رويشي آنها مي¬شود مس عموماً عنصري قابل دريافت در محيط طبيعي نيست. درواقع مس وقتي در محيط¬هاي خاصي مثل معدن مس سونگون وارد محيط اطراف مي¬شود با خاك تركيب مي¬شود. و ارتباط تنگاتنگي با ماده آلي و مواد معدني آن برقرار مي¬كند در نتيجه پس از آزادشدن يا توسط آب¬هاي روان اطراف دور مي¬شود و يا وارد خاك مي¬شود اين مس در محيط تجزيه نمي¬شود پس مي¬تواند در بدن گياهان و حيوانات نيز جمع شود به همين علت است كه بايد ابتدا گونه¬هاي مقاوم به مس را شناسايي و در اطراف آب¬هاي جاري(چون آلاينده¬ها از طريق آب جاري راحت تر منتقل مي¬شوند) معدن مس سونگون كاشته شود تا درصد مس از طريق گياه پالايي كاهش يابد. در خاك¬هاي غني از نظر مس تنها تعداد محدودي از گياهان مثلAeolanthus bifolius شانس بقا دارند كه متاسفانه در ايران يافت نمي¬شود. براي انجام گياه پالايي نبايد از گياهان زراعي مثل: كلم، آفتاب گردان يا زعفران كه وارد سبد غذايي مي¬شوند يا علف چشمه كه وارد رژيم حيوانات مي¬شوند استفاده كرد. براي بهتر شدن محيط اطراف معدن بايد از درخت پالايي و استفاده از درختان كه هم مقاوم¬تر و پايدارتر هستند و هم بطور مستقيم وارد رژيم موجودات زنده نمي¬شوند استفاده كرد كه بكاربردن درختان جنگلي بومي منطقه مثل افرا، بلوط و زبان گنجشك در اولويت اول و استفاده از درختان سريع الرشد مثل صنوبر در رده دوم پيشنهاد مي¬شود. لازم به ذكر است كه اين مطالعه يك مقاله مروري است و با استفاده از چندين منبع گردآوري شده است.